Oudeschild (Texel)

Maandag 6 augustus

Eerst de dieseltank vullen bij GEO. Gaat prima tot we moeten betalen, ik pas mijn bankpas, blijken ze deze betaaloptie niet te kennen!? Gelukkig is aan de overkant een flappentap. De tocht gaat voorspoedig niet vreemd met het N-NO 2-3 en toch steeds weer proberen de motor uit te doen, waarna deze binnen 5 minuten weer aan gaat. In Oudeschild de laatste vakantieavond "vieren" we gepast in het havenrestaurant Compagne. De toegewezen tafel binnen hebben we snel omgeboekt naar buiten het was niet uit te houden zo warm binnen.

Zondag 7 augustus -> Makkum

Met het opkomende tij naar Kornwerderzand heerlijk zeilend, het laatste stukje op motor. Waanzinnig druk bij de sluis met veel lassen en meten kunnen we met de tweede schutting mee. Om 20:00 uur zijn we afgemat van de warmte maar de boot is uitgeruimd en ligt er weer mooi bij voor een volgend avontuur.

 

Scheveningen

Zaterdag 4 augustus

De tocht langs zeeland is bijna altijd in onrustig water. Kruisende stromen en banken voor de kust. De wind is NO 3 dus we gaan rustig motorzeilend en laverend naar Scheveningen in 14 uur en 75 mijl. We kunnen de jachthaven niet in vanwege drukte en liggen aan een steiger in de voorhaven voor half tarief. 

Oostende

vrijdag 3 augustus

We gaan eerst de stad in voor een lekker kopje koffie en een wandeling. De stad kennen we goed enkele jaren geleden hebben we hier verwaaid gelegen en hebben toen de stad goed verkent. Toch leuk om deze herinneringen op te halen. om 13:30 uur vertrekken we richting Ostende. Het nauw van Calais door altijd weer een spectakel met de stroom, drukte van schepen. Engeland is goed zichtbaar, grote wolkpluimen boven de ingang van de treintunnel aan de engelse kant. Later kijken wat hier aan de hand was. De wind zo noordelijk zijn en was het ook tot de Cap Gris-Nes hierna afvallen en mogelijk de blister erbij! Helaas met het indraaien naar het NO draait de wind mee en blijft pal tegen tot vlak voor Ostende. We varen onder de shipping lane ver van de kust met al zijn ondiepten en kunnen zo bijna rechtstreeks naar Ostende varen. Later wel over de gronden maar nog steeds met minimaal 7 meter water. ETA Ostende zou 23:30 uur worden wetende dat de vereniging dan vol is en de sluis voor Mecator niet meer bediend wordt toch even gekeken naar de opties voor Blankenbergen iets verder ook handig voor de volgende etappe naar Scheveningen. Naar Ellen heeft de almanac nog eens goed bestudeerd waarin wordt afgeraden met  LW Blankenberg in te varen vanwege de ondiepte voor de haven. Laten we nu net met ETA Blankenberg op LW zitten. Toch optie Ostende maar gepakt wetende dat we aan de wachtsteiger van Mecator altijd kunnen aanleggen. De binnenkomst was toch even puzzelen. Direct was zichtbaar dat er een heel groot schip (assemblage schip voor plaatsen windmolens) in de haven lag. Slecht was te afstand tot het schip in te schatten lag deze midden in de geul? Moeten we nu aan BB of SB passeren in de plot kun je zien dat we zoeken naar perspectief door heen en weer te varen. Gelukkig bleek snel dat het schip na de afslag ligt naar de Mecator haven. In het kuipje nog even heerlijk gezetten in de zwoele avond met een wijntje.

Hier nog even een foto van het assemblage schip, vanuit de stad bekeken de volgende dag.

Boulogne sur mer

donderdag 2 augustus

Het gunstige tij is nu natuurlijk ook weer laat dat geeft ruimte de stad nog eens in te gaan. Ik heb de  fiets gepakt en ben de stad in gegaan. De kerk en het bergspoortje naar de top van de klif bezocht.

Vroeg in de middag op weg naar Boulogne sur mer, weer het het gelijke stramien van motorzeilen. Door de ''easy going'' tijd genoeg voor lezen of andere niet zeil activiteiten.Eind van de middag in Boulogne.

La Treport

woensdag 1 augustus

We gaan pas in de middag varen dus we hebben tijd om de wal op te gaan. We maken een rondtje door Fecamp en daar mag de klooster en de lekkere drank niet bij ontbreken

Vroeg in de middag gaan we op weg naar,  wat we doen dachten, Dieppe. De wind is weer minimaal dus motorzeilend op weg. het is weer een zon overgoten dag welke vraagt om een zonnetent.

Onderweg bekroop me het gevoel van dat ik ook graag andere plaatsen wil aandoen welke we nog niet eerder bezocht hebben, ook vindt ik het niet erg om vandaag meer mijlen te maken zodat Boulogne sur mer morgen minder ver wordt. La Treport is kandidaat maar de almanac schrijft dat er maar beperkt ligplaats is en reserveren een must. Even bellen is dan de optie maar wat te doen als degene aan de telefoon helemaal geen engels kent en dat we geen steek verder komen. Dan maar een ander nummer proberen, nu iemand die een heel heel klein beetje engels kent. In ieder geval maak ik it het gesprek op dat er plaats is. Maar of we elkaar begrepen hebben zal moeten blijken.
De haven ligt achter een sluis en de haven zelf valt geheel droog. We kunnen er in tussen 4 voor en 4 uur na HW. We lopen 2 uur na HW binnen. 

De sluiswater sprak dus ook slecht engels maar na verschillende pogingen werd duidelijk waar we konden gaan liggen. In de haven is continue stoom voor afwatering van de rivier, dus oppassen met aanleggen. De stad natturlijk direct verkent. Super touristisch maar best leuk. Hier nog even een foto van de sluis na 4 uur HW.

Door communicatie problemen was het niet duidelijk geworden of er douches beschikbaar zijn, gelukkig wel water en electra. Ik kreeg de opdracht van Ellen te melden dat ze zwaar teleur gesteld is in de haven. Ik daarentegen vindt het primitief maar heeft ook weer zijn charme. 

Fecamp

Dinsdag 31 juli

Opstaan en direct naar de bakker voor vers stokbrood. Even het fietsje klaar maken en op weg. Kan ik ook nog even naar de super. Gister bleek dat de 2 oude supers die in de folder in de binnenstad staan aangegeven al zijn gesloten nadat een Netto zich aan de rand van de stad heeft gevestigd (3 km van de haven). Ellen belde nog even om de laatste boodschappen door te geven. Het ontbijt doen we wel tijdens het varen. De gate zou om 11:00 uur open gaan, vanwege het tij is dit ongustig maar tij stoppen kost een extra dag die we graag niet verspelen. De wind is matig ZW dus direct de blister erbij in de hoop dat deze lang op kan blijven staan. Nederlanders die ook met ons opvaren in de Farmarin zijn enthousiast en beginnen opnamen te maken (deze krijgen we nog). Later roepen ze ons op met de marifoon met de vraag waar we heen gaan. Fecamp. Ze waren Le Havre van plan, maar toen ze hoorde dat we tussen  23:00 en 01:00 uur in Fecamp zullen zijn, vragen ze of ze met ons op mogen varen. Natuurlijk oke. Ze zijn de gehele tocht dicht bij ons gebleven. Helaas zakt de wind in en draait, dus blister en snelheid weg. Motoren. Wel proberen toch zoveel mogelijk ook het zeil in te zetten en de motortoeren hierop af te stemmen. Prachtig weer, kalme zee en behoorlijk verbrand, ach ja, elk voordeel heeft zijn nadeel. Bij zonondergang en een cruise schip en een ferry geschoten.

Om 23:30 uur draaien we de haven van Fecamp in met de Farmarin vlak achter ons aan. Een mooie tocht ondanks te weinige wind, een lang traject met prachtig weer en toch ook een spel om de snelheid er in te houden evt met gebruik van motor. De haven is behoorlijk vol en vinden een plek in een rijtje van 2. De bemanning wist direct te melden dat zijn buur (de binnen ligger) morgen om 5 uur wil vertrekken. Ja, dat hoort er ook een beetje bij.

Om 5:00 uur luidde tikken op het dek en de wissel was binnen 10 minuten geregeld en binnen 15 minuten lagen we weer te kooi.

Saint Vaast

Maandag 30 juli 

Om 9:00 uur gaan de trossen los voor een zeiltocht naar St. Vaast. Gezien de nog aanwezige wind van 4-5 ZW kunnen we eens echt zeilen. In een prachtig water stromen tot 5  knopen. Hier een printje van Marine Traffic waar de snelheid is aangegeven over het traject. 3 uur lang rond de 10 knopen rond kapen bij Cherbourg, na Pointe Barfleur kregen we tegenstroom toen zakte de snelheid naar gemiddeld 5 over de grond.

(plaatjes van de plotter komen later)

Scherp aan de wind konden we St Vaast nog net bezeilen, laatste stukje motor bij om snelheid te behouden, we moeten op tijd voor de gate zijn deze sluit 4 uur na HW. We zijn ruim op tijd maar na in de haven te zijn bleek de deur daarna al snel te sluiten, een uur eerder dan ik had uitgerekend. Dit bleek toch een foutje van mij, in de Reeds Almanac worden voor de engelse havens wordt steeds UTC gebruikt (+2 geeft NL zomertijd, onze boord tijd), echter voor de Franse havens Franse normaal tijd (+1 geeft NL zomertijd), gelukkig zonder schade.

We vinden St Vaast de moeite van omvaren waard. Grote bedrijvigheid van vissers in de haven prachtige uitzichten en die bijzondere oesterbanken. We zullen toch een keer terug moeten komen om het Maritime Museum op het eiland Ile de Tatihou te bezoeken. We zien uit naar ons Frans ontbijt met stokbrood morgen.

Alderney 2

Vrijdag 27 juli

De wekker weer gezet want 9:00 uur moeten we echt weg zijn, willen we 12:00 uur Alderney halen. Het tij kentert namelijk om 12:00 uur. Mooie tocht maar weer de motor bij. Precies om 12:00 uur lopen we binnen op het laatst komen we tientallen schepen tegen die de haven uit gaan, op weg naar Guernsey, de stroom is immers aan het draaien. In de middag met de fiets de wal op, kan allemaal net in de bijboot. Ik wilde het fort Clonque aan de west kant van het eiland welke we vorige week hebben gepasseerd bezoeken. Ik loop gewoon naar binnen, maar wordt aangesproken met  “Pardon...”. Blijkt het een accommodatie te zijn in privébezit. Nog geprobeerd de man over te halen mij in ieder geval een rondje te laten lopen, zonder resultaat. Met de staart tussen de benen terug naar de ingang.

Later zag ik dit bordje:

Terug bij de boot was het harde gaan waaien. Vreemd want de voorspellingen waren weinig wind voor de komende dagen. Gelukkig liggen we weer in het uiterste ZW-hoekje van de haven waardoor de deining het minste vat heeft op de boot.

Zaterdag 28 juli 

Het blijft goed door waaien, we wilde op 5:30 uur weg maar navraag bij port control Alderney, tevens coast guard leerde dat het nu ZW 6 is en er mogelijk 7 aan zat te komen. Kortom de plannen wijzigen en kunnen nog even naar de kooi. Hoewel de wind bleef werd het weer zonnig met een lekkere temperatuur. Het enige deel van het eiland wat we nog niet bezocht hebben is het noordelijke deel daar is vandaag de tijd voor. Langs het water en langs tal van forten een leuk rondje gemaakt. Onderweg leuk gesproken met Engelse dit met een glaasje wijn op de bankje zaten. Hij heeft een jaar in Medemblik gewoond en in na zijn pensionering naar Alderney gegaan. We kijken uit op het geruïneerde fort Houmet Herbe. De Engelsman gaf aan dat dit een mooi oorspronkelijk fort is met nog veel details. Omdat het laag water is kunnen we er naartoe. Het is een ‘mooi’ fort en ik zag veel potentie ter ontwikkeling ervan. Erik zou een ontwerp kunnen maken op basis van wat er nog is. Ik denk aan 4 appartementen op elke hoek met een gezamenlijk binnen hof/tuin. Zo zie je meer forten omgebouwd toch prachtige optrekjes.

Terug op de boot blijkt de wind nog steeds hard te zijn met de voorspelling dat het morgen ook zo door gaat zetten. Weer niet varen.

Achter de pier gaat het ruig. Het water slaat over de pier heen. Gelukkig liggen wij veilig.

Zondag 29 juli

Een trieste dag we verspelen onze dingy. Vastzetten met een mastworp en twee halve steken is niet genoeg geweest onze dingy achter de boot te houden. De gehele nacht heeft het wind kracht 7 gestaan en is de boot continue in beweging geweest. Bij het opstaan misten we de bijboot. Navraag bij de Port Control bleek dat ze de boot nog net op het puntje van de pier de zee opdrijven om 7:00 uur. Het water was te wild om hiervoor een reddingsoperatie voor op te zetten. Ik hoop dat Sander me weer wil helpen en geschikte dingy te scoren. Om de triestigheid verder bij te zetten was dit de eerste echt slecht weer dag met bewolking en zelfs een stortbij. We zijn de dag op de boot gebleven met klussen en lezen.

Herm 2

Donderdag 26 juli

Vertrek om 8:00 uur bij gunstig tij, voor een tocht van 3 a 4 uur naar Herm Alderney is niet in 1 tij te halen en tegenstroom varen heeft weinig zin. Het weer is oke zon en warm maar weer geen wind. Wordt motorzeilen. In de middag gaan we Herm verder het zuidelijke deel met het coast path verkennen. Via de camping halverwege het eiland weer naar het dorp en dan door naar de haven. Nog even in het innimini winkeltje gekeken naar kip, maar dat was te veel gevraagd. We zijin nu officieel aan de terugtocht begonnen. Het plan is Alderney als spingplank te gebruiken om Cherbourg te omzeilen (grappig) en direct naar St. Vaast te gaan. Daarvan daan via de Franse en Belgische kust in dagetappes naar huis. Alleen als het echt nodig is trekken we een nacht door. Dan kunnen we in twee dagen in plaats van 2x 60 mijl, 180 mijl maken.

Jersey

Dinsdag 24 juli

Graag willen we nog naar Granville of st. Malo, echter dit is weer veel motoren met de weinige wind die we hebben. Jersey is wel een optie. We doen ‘s morgens
rustig aan en gaan begin van de middag richting Jersey met het gunstige tij. Motorzeilend tot de noordpunt van Jersey, toen kon de blister erbij en de motor uit! Toch nog even lekker zeilen. We weten dat de haven van St. Helier onrustig is, zo vlak naast een doorgaande weg, dus kijken of we aan de zuidkant een geschikte ankerplek kunnen vinden. Er waren 2 goede opties maar we zagen ook dat we hier niet graag de boot achterlaten om het land op te gaan. Dus toch maar door naar St. Helier. Direct de wal op en naar de binnenstad gegaan, Queen street en King Street zijn de winkelstraten. Helaas waren we net te laat voor de overdekte markt.

Woensdag 25 juli

Er is ontzettend veel te doen op Jersey we maken een keuze voor het Elisabeth castle aan de ingang van de haven. De vorige keer hebben we deze overgeslagen. Met het amfibievoertuig naar het eiland kasteel helaas was het laag water dus alleen gereden.

Het is een aardig kasteel maar wat het zo leuk maakte was de verhalen van de sergeant artillerie die de parade afnam. Alle aanwezige mannen boven de 16 diende als net aangetreden soldaten hieraan deel te nemen. Hierna instructie gekregen in het gebruik van een kanon. Veel humor en wetenswaardig wat er allemaal bij komt kijken. Op de foto sta ik na 40 jaar weer in de huding en worden we gedrild in excersitie.

Na het kasteel nog even de stad in voor een super.

Herm 1

zondag 22 juli

Bij de eerste blik naar buiten blijkt de boulevard als heel veel bedrijvigheid te kennen. Over standjes veel motoren en oude auto’s op nog geen 30 meter van ons vandaan! Ondanks het feestvertier zijn we eerst naar het kasteel Cornet gegaan. De buren in de haven hadden hier goede verhalen over. Ik moet zeggen het was heel leuk. Na ge gebruikelijke kanonschot om 12:00 uur is  ook een theaterstuk opgevoerd welke speelde tijdens de Engelse burgeroorlog dit heeft veel ellende in Guernsey gegeven. Het stuk ging over een veroordeling van een bewaker die het mogelijk heeft gemaakt dat 3 notabelen uit de gevangenis hebben weten te ontsnappen. Het publiek was de jury, leuk concept om ieder bij de les te houden. Uiteindelijk was het oordeel van het publiek grote nalatigheid en geen hoogverraad. Prachtige doorkijkjes over het water vanuit het kasteel, met strak blauwe lucht een veel bedrijvigheid op het water.

Na het kasteel terug naar de boulevard en door naar het park ‘Candie Gardens’. Hier werden we getrakteerd op een concert, waaronder een maidly van filmmuziek van James Bond. Terug op de haven nog even gekeken naar een rallyrace op een parkeerplaats op de pier. Jonge wat gaat dat hard op zo’n klein circuit. Bij de boot gekomen was het heet en ik wilde net de zonnetent inrichten toen we op de gedachte kwamen; laten we een leuk ankerplekje zoeken bij Herm weg uit de drukte en warmte.

We proberen alle kanaaleilanden aan te doen dus ook Herm. De vorige keer is dit niet gelukt dus we zijn zeer gemotiveerd om het te ontdekken. Herm heeft geen haven dus we moeten het doen op anker. Verschillende opties zijn er maar welke is de beste? De tocht naar Herm was kort 6 mijl en weer zonder dat het zeil omhoog hoefde.

We vonden een goede plek bij Rosiere bay, vlak tegenover de laagwater aanleg plek van de veerdienst naar Guernsey. We hebben een vrije mooring gepakt wetende dat deze privé is, maar als iemand hem komt opeisen zijn we meteen weer weg en laten het anker 30 meter verder vallen. Ik had behoefte het eiland  al te verkennen en Ellen had haar spannend boek. De zuidkant rondgelopen via het cliff path.
Via het dorp weer terug naar de boot.

Op de boot aangekomen toch de mooring lijn nog even extra geborgd. Echter had niet door dat het voorlijk open stond resultaat, een gevalletje bedrijfsongeval, ik stap achteruit en val door het voorlijk met 1  been en kom met mijn heup ongelukkig op de rand van het luik terecht. Na twee dagen loop ik nog steeds moeilijk, maar gelukkig is de pijn in de knie weggetrokken, deze is bij de val verdraaid. Ik ben met verpleegster Ellen in goede handen, direct ijswater uit de koelkast er bij en de aspirine heeft ook goed gedaan.

Maandag 23 juli

Hoewel het lopen mij moeilijk gaat wil ik toch het eiland verkennen. We nemen de easy way, naar de haven en daarna naar het dorp wel steil omhoog maar doe het heel rustig aan. Je waant je aan de Middellandse zee prachtige vergezichten een vriendelijke omgeving. Vlieland maar dan anders.

We gaan ook nog naar het meer duingebied aan de noordkant, hier bij een bay vinden we honderden mensen op het strand. Daar zijn dus al de dagjes mensen. Hier is ook in de bay een geschikte ankerplek waar velen gebruik van maken.

Via de haven weer terug. In de innimini winkeltje met twee stellingen en een koeling scoren we nog 2 pizza’s voor de vanavond. Lekker op het terras gezeten van marmaid taverne en een lekkere burger genomen, pizza's kan morgen ook wel.

Op de boot vermaken we vermaakt met observeren wat er allemaal gebeurt, om en rond de haven. We liggen dicht bij het laagwater aanlandingspunt van de veerboot. Dit punt gebruiken we ook om aan wal te komen met de bijboot. Op de achtergrond van foto Idefix.

Guernsey (st. Peter Port)

Zaterdag 22 juli

Wat doe je als de boot veilig ligt maar vervelend beweeglijk is: je gaat de wal op. Met de dingy naar de wal, hier is een korte kade gemaakt met trappen naar boven (80 meter).
Een heel aparte sfeer heeft Sark, het wordt gedomineerd door Methodisten, geen auto’s, mannen en vrouwen altijd geschieden, mannen altijd met hoed en vrouwen in lange rok. We maken een wandeling naar de “La couplee”  een bergrug die Sark en Little Sark verbindt, war je aan beide zijde direct 70 meter in te diepte kijkt.

Hierna nog even het dorp in, op het dorpsplein een lekker broodje gegeten uit de nagelegen super. Wat ons verbaasde dat Sark moderner is geworden: er is drank verkrijgbaar. Dit was toen wij er 6 jaar geleden waren uitgesloten dat je dit kon krijgen. Toen hebben we op het gehele eiland  gezocht naar een biertje. Dit is een cultuur shock. Terug op de boot is de zee een stuk rustiger geworden. Maar we hadden al besloten eind van de dag een klein tochtje (6 mijl) te maken naar de hoofdstad van Guernsey, st Peter Port. De zeilen behoefde niet omhoog de wind was nihil. In St Peter Port mochten we direct de oude haven binnenvaren en aan de steiger liggen. Een prachtige plek met het achterschip richting de boulevard. Het was heet en de zon stond recht in de Kuip dus weer even pionieren met de zonnetent. ‘S avond nog even een rondje binnenstad.

Sark

Vrijdag 21 juli

Het is maar een kleine oversteek naar het eiland Sark. Dit eiland heeft geen haven dus zullen we het moeten doen met een mooring in de ‘Gosselin havre’ een prachtige baai met steile rotsen de wind is NW4 en liggen dus beschermd voor de golven (nadat wij dachten). Gelukkig zijn er nog moorings vrij. De vorige keer moesten we langszij een andere boot (was heel klein, dus gaf geen problemen).

In de avond werd het iets onrustiger in de baai, qua deining. We gaan daarom naar een andere mooring die iets meer achter een rotseilandje ligt. Dit voelde meteen, goed de boot laag veel rustiger!
Maar dat bleek van korte duur omstreeks 23:00 uur begon het wiebelen over in zwaarslagzij maken, over en weer. De oorzaak is dat de deining rond het eiland gaat en uiteindelijk dwars op de wind de baai binnenkomt. Weer een slechte nacht, toch een paar uurtjes gepakt.

Guernsey (Beaucette Marina)

woensdag 18 juli

De volgende dag in navolging van de eerste de cliff coast path genomen die ons om de oost van het eiland leid. Prachtige uitzichten.

Via het dorp terug naar de boot, bij de boot was het tij gunstig om naar gearnsey te gaan. Helaas weer nauwelijks wind, geweldig om door de stroom rafelingen te varen. 

We doen de haven van Beaucette aan op Gearnsey wel even wachten op voldoende hoogte boven de Sill, aan een mooring. Omdat ook een Dehler 37 (NL) voor de sill lag en de havenmeester iedereen apart ophaald ter begeleiding naar de haven moesten we wachten tot de Dehler ook naar binnen kon.

Donderdag 19 juli

Voor het eerst deze tocht gaan de fietsjes uit de berging. We maken een rondtocht langs de noordkant van het eiland en via de “binnen landen” weer terug. 

‘S avonds doen we ons tegoed aan een heerlijk etentje in het restaurant van de haven.

Alderney

Maandag 16 juli

Ons doel voor deze vakantie is weer eens de kanaal eilanden aan te doen. Een 7 jaar geleden hebben we deze ook bezocht en we vinden het een prachtig en uitdagend vaargebied met veelzijdige karaktervolle eilanden. 

Het getij verplicht ons vroeg te starten, 5:30, uur om de ebstroom langs de Needles mee te krijgen deze is fors zo’n 4 knopen. 

Op enige moment tikte we de 10,9 knopen door het water aan. 

Na de Needles koers 201 graden voor een afstand van 55 mijl. We wisten dat variabele en matige wind te verwachten was, toch bleef de wind tot laat in de middag west. Helaas moest de motor geregeld erbij om de gang erin te houden. We maken er geen race van dus hielden we het toerental laag.

Door de koers van het schip op 201 graden te houden ben je speelbal van het getij (zie plaatje) het lijkt alsof je hier omvaart toch maak je hiermee de kortste afstand door het water. De stroom is ruim 2 knopen en de je vaart 5 knopen. 

Onderweg op het eind van de tocht een aantal keer gerekend of we goed uitkomen. Je wilt toch wel graag dat de sinus uitkomt op de plaats van bestemming. Dit kwam precies goed. Het laatste stukje gelaveerd is nodig doordat de wind meer naar het ZW draaide, dit is geen straf omdat je aan lij flinke stroom hebt . Toen werd het toch nog even echt zeilen! Om 19:00 uur komen we aan in Alderney. Helaas waren de beste plekken onder de pier allemaal bezet. Beste plekken omdat we weten dat daar de swell het minste is. De andere plekken met name in de oost hoek zijn onrustiger, helemaal als de wind uit N tot O komt. De enige plek vrij was dus aan de oost kant dat hebben we geweten. Wat hebben we die nacht geklotst! Van links naar rechts in een hoog tempo. Om 3:00 uur ben ik naar buiten gegaan om toch iets positiefs op de doen: sterrenkijken onder een wolkenloze hemel.

Dinsdag 17 juli

Heerlijk om weer op het eiland te zijn. Na de koffie zagen we dat boten vertrokken onder de pier. Motor gestart en opgevaren naar de meest naar de haven gelegen boei naast de pier, zo; nu kunnen we weer goed slapen!
 S’ middags de wal op, naar het dorp en toen zonder kaart op zoek naar leuke paadjes zo kwamen we uit bij het cliff coast path wat ons naar ‘longly bay’ leidde. Prachtige baai haar een zeilboot kwam droog te liggen, wat gaat dat snel. Binnen een kwartier kan je met droge voeten uitstappen. Via de noordkant van het eiland terug naar de boot nadat we bij de super (nabij haven) nog wat spulletjes hebben ingekocht.

Yarmouth

zondag 15 juli

Omdat ik een berichtje op Facebook achterliet waarin ik aangeef dat we op de Solent zijn, was dat voor Ted aanleiding direct aanleiding te vragen of we ook langskomen. We leefde in de veronderstelling dat ze niet thuis waren, dus meteen gebeld en een afspraak gemaakt voor over een uurtje. Met de fietsen door de stad langs de boulevard naar Ted en Greet. Was een heel gezellig samenzijn! Wat wonen ze daar mooi met uitzicht over de Solent en na 22 meter naar beneden te zijn gegaan een eigen privé strand. 

Terug bij de boot we stonden op tijd trossen los en doorvaren naar Yarmouth. De wind is tegen maar dat is geen straf als je 3 knopen stroom mee hebt. 

Omdat we morgenochtend om 5:30 uur vertrekken voor de volgende trip blijven we buiten liggen. Net buiten de haven liggen moorings van de jachthaven. Ondanks dat je op groot water en heel veel water langs je trekt vanwege de stroming lig je hier relatief rustig. Dit is ook wat we het liefste doen, voor anker of achter een mooring. We moeten toch nog eens kijken hoe we onze energiebalans (electra) zo voor elkaar krijgen dat we niet meer afhankelijk zijn van walstroom! Het werd een heerlijke avond in de kuip met zicht op duizenden sterren en kleine maan.

Cowes

vrijdag 13 juli

Willen we nu snel doorgaan of toch toeristisch worden? We kiezen voor het laatste. Het is lang geleden dat we Cowes hebben aangedaan, dat lijkt een goede volgende bestemming (ook al weten we dat Ted en Greet niet thuis zijn). Het was weer een zeildag uit het boekje. Met een blauwe lucht en een lekker zuidelijk windje.  De uitgang van Chichester Habour hebben we bijna in de wind gemotord met de overloop flink naar het gangboord getrokken zodat de giek midscheeps staat. Dit vaart prima (met dank aan Sander voor de tip). We varen langs Horse Sand Fort (zie foto) en No Man's Land Fort.

We komen om 18:00 uur aan in de East Cowes Marina. Na veel spraak verwaring over de marifoon en in het geheel geen response op vragen waar we kunnen gaan liggen, hebben we zelf een plek in de marina gezocht. Naderhand bleek dat het de bedoeling was dat we buiten de haven moesten wachten tot hoogwater. Dit omdat er dan geen stroom in de haven staat. Er gebeuren veel ongelukjes door niet "locals".

Zaterdag 14 juli

Met prachtig weer er op uit getrokken, de stad in voor boodschappen en shoppen lekker gefietst.
Hier een kijkje vanaf de kettingpont over de Merdina (nu eens van de andere kant).

Itchenor

Woensdag 11 juli

In Eastbourne is niet zo veel te beleven en zijn er vaker geweest, dus we trekken meteen door. We hebben geen haast, we vertrekken om een uur of 10, na (rode!?) diesel getankt te hebben. Langs Beachy Head ....

Gelukkig hoeft de motor maar weinig bij, en varen in een mooie kalme zee. De wind komt onverwacht uit het zuiden en met de stroom mee gaat het lekker. Het laatste stuk over open zee naar Boulder Street (nauwe doorgang met voldoende diepte naar de Solent) gaat de motor aan om tegen de stroom in te varen met een redelijke snelheid. We waren precies op tijd om met de vloed de Chichester Habour op te varen naar Itchenor. Onderweg komen we vele kleinere zeilbootjes tegen met jeugd en ook oudere, leuk bedrijvigheid te zien. We gaan aan een ankerboei liggen. prachtige plek met uitzicht over de landelijke rivier.

Donderdag 12 juli 2018

We blijven nog een dag en willen graag iets actiefs doen. We maken een wandeling langs de rivier, kijken bootjes op de Southerly werf en bezoeken de plaatselijke pub.

Midden op foto zie je Idefix nog net liggen.

Eastbourne

Dinsdag 10 juli 2018

Het tij is pas om 12:00 uur gunstig maar omdat de tocht een twee tij-er wordt starten we om 10:00 uur op weg naar Eastbourne. We zeilen, maar de motor gaat geregeld aan als we ondér de 3 knopen door het water gaan. Passage van Dover is best wel een dingetje, je kunt het pas goed overzien als je heel dichtbij de ferry's bent. Ze varen in een flauwe bocht naar de haven, een dwarspeiling heeft dan niet veel zin en ze varen veel harder dan je verwacht. Uiteindelijk steken we vlak voor de havenmond de ferryroute over.

Nog even met de gedachte gespeeld Rye aan te doen, het is zo'n leuke plek om te liggen, maar de noodzakelijke HW is pas om 23:00 uur. Marijke de Boer Boon (http://catamarantortuga.blogspot.com) heeft na we later vernamen hier twee dagen later een tij stop gemaakt om daarna binnen te varen.

We varen 6 knopen (4,5 knopen door het water) met matige noordelijke wind (hogerwal) met blister en zeg tegen Ellen: ‘Dit gaat prachtig, hier doen we het voor!’ Dit had ik blijkbaar niet mogen zeggen. We varen ter hoogte van Dunnesse hoor ik een bonk tegen het onderwaterschip!? En nog een keer. Ik weet dat het hier 33 meter diep is, het kan toch niet waar zijn? We voelen dat de snelheid snel uit de boot gaat. Merk dat de stroom tegen het achterschip stuwt alsof we hard achteruit varen waarbij het achterschip naar onderen wordt getrokken. Dan valt het kwartje: we zijn gevangen door een lijn die vastzit aan de bodem. Ja hoor, ik zag een lijn achter de boot onderwater naar achteren lopen  naar een witte jerrycan. Letterlijk gevangen. 1,5 knopen ongewild achteruit varend door de stroom. Niet wetende waar en hoe we vastzitten aan de lijn? Motor kun je niet gebruiken, daarmee maak je het mogelijk nog erger. Eerst alle zeilen naar beneden. Belangrijk is de lijn zo snel mogelijk door te snijden, maar hoe doe je dat terwijl de lijn 75 cm onderwater is. Uiteindelijk kies ik voor de optie met de pikhaak de lijn naar boven te trekken en de lijn omhoog te houden met een andere lijn zodat ik de handen vrij hebt de lijn met een vismes door te snijden. Maar nog steeds niet bevrijd! Nu komt een rode skippybal half onder het achterschip vandaan. Maar we drijven weer (met de stroom mee). Pogingen om de bal onder het schip vandaan te krijgen mislukte en heb geen idee hoe deze vastzit aan de boot. Toen ik mijn shorty aandeed om te gaan duiken is het Ellen gelukt met stuurbewegingen de bal los te krijgen. Ze heeft geen lijn gezien. Om zeker te zijn van de situatie ben ik er toch het water in gegaan. Met een duikbrevet doe je dit toch sneller. Gelukkig bleek al het touw weg en geen (zichtbare) schade. Op de vraag ga je nog iets filmen van deze actie zei Ellen: heb nu andere dingen aan mijn hoofd! 

Voorbeeld boei die we hebben gemist

We kunnen onze weg naar Eastbourne vervolgen onder blister waar we om 21:00 uur de havensluis invaren. Na een gezellige bijpraat met de NL-buren  naar onze kooi.

Naschrift ‘gevangen door lijn van viskorf’.

Had ik verstrikt raken in de lijn kunnen voorkomen? Ja, je weet dat het altijd mogelijk is dat vissers iets achterlaten. Vaak zijn op een bepaalde plaats meerdere aanwezig. Ik zat een boek te lezen en heb steeds omhoog gekeken, maar niet gespitst op kleine tonnetjes. We zijn nu wel weer meer gespitst. Eerder weken we altijd uit voor dit soort tonnen als we ze zagen. Bij nachtvaren is het niet mogelijk ze te zien.

Achteraf had ik niet op het zwemplateau, welke steeds onderwater kwam te staan, moeten werken om de lijn omhoog te krijgen. Beter was het mes met duck tape op het eind van de pikhaak te bevestigen en hiermee direct de lijn door te snijden. Zeker bij nacht of zeegang is deze optie vele malen veiliger.