Guernsey (st. Peter Port)

Zaterdag 22 juli

Wat doe je als de boot veilig ligt maar vervelend beweeglijk is: je gaat de wal op. Met de dingy naar de wal, hier is een korte kade gemaakt met trappen naar boven (80 meter).
Een heel aparte sfeer heeft Sark, het wordt gedomineerd door Methodisten, geen auto’s, mannen en vrouwen altijd geschieden, mannen altijd met hoed en vrouwen in lange rok. We maken een wandeling naar de “La couplee”  een bergrug die Sark en Little Sark verbindt, war je aan beide zijde direct 70 meter in te diepte kijkt.

Hierna nog even het dorp in, op het dorpsplein een lekker broodje gegeten uit de nagelegen super. Wat ons verbaasde dat Sark moderner is geworden: er is drank verkrijgbaar. Dit was toen wij er 6 jaar geleden waren uitgesloten dat je dit kon krijgen. Toen hebben we op het gehele eiland  gezocht naar een biertje. Dit is een cultuur shock. Terug op de boot is de zee een stuk rustiger geworden. Maar we hadden al besloten eind van de dag een klein tochtje (6 mijl) te maken naar de hoofdstad van Guernsey, st Peter Port. De zeilen behoefde niet omhoog de wind was nihil. In St Peter Port mochten we direct de oude haven binnenvaren en aan de steiger liggen. Een prachtige plek met het achterschip richting de boulevard. Het was heet en de zon stond recht in de Kuip dus weer even pionieren met de zonnetent. ‘S avond nog even een rondje binnenstad.

Sark

Vrijdag 21 juli

Het is maar een kleine oversteek naar het eiland Sark. Dit eiland heeft geen haven dus zullen we het moeten doen met een mooring in de ‘Gosselin havre’ een prachtige baai met steile rotsen de wind is NW4 en liggen dus beschermd voor de golven (nadat wij dachten). Gelukkig zijn er nog moorings vrij. De vorige keer moesten we langszij een andere boot (was heel klein, dus gaf geen problemen).

In de avond werd het iets onrustiger in de baai, qua deining. We gaan daarom naar een andere mooring die iets meer achter een rotseilandje ligt. Dit voelde meteen, goed de boot laag veel rustiger!
Maar dat bleek van korte duur omstreeks 23:00 uur begon het wiebelen over in zwaarslagzij maken, over en weer. De oorzaak is dat de deining rond het eiland gaat en uiteindelijk dwars op de wind de baai binnenkomt. Weer een slechte nacht, toch een paar uurtjes gepakt.

Guernsey (Beaucette Marina)

woensdag 18 juli

De volgende dag in navolging van de eerste de cliff coast path genomen die ons om de oost van het eiland leid. Prachtige uitzichten.

Via het dorp terug naar de boot, bij de boot was het tij gunstig om naar gearnsey te gaan. Helaas weer nauwelijks wind, geweldig om door de stroom rafelingen te varen. 

We doen de haven van Beaucette aan op Gearnsey wel even wachten op voldoende hoogte boven de Sill, aan een mooring. Omdat ook een Dehler 37 (NL) voor de sill lag en de havenmeester iedereen apart ophaald ter begeleiding naar de haven moesten we wachten tot de Dehler ook naar binnen kon.

Donderdag 19 juli

Voor het eerst deze tocht gaan de fietsjes uit de berging. We maken een rondtocht langs de noordkant van het eiland en via de “binnen landen” weer terug. 

‘S avonds doen we ons tegoed aan een heerlijk etentje in het restaurant van de haven.

Alderney

Maandag 16 juli

Ons doel voor deze vakantie is weer eens de kanaal eilanden aan te doen. Een 7 jaar geleden hebben we deze ook bezocht en we vinden het een prachtig en uitdagend vaargebied met veelzijdige karaktervolle eilanden. 

Het getij verplicht ons vroeg te starten, 5:30, uur om de ebstroom langs de Needles mee te krijgen deze is fors zo’n 4 knopen. 

Op enige moment tikte we de 10,9 knopen door het water aan. 

Na de Needles koers 201 graden voor een afstand van 55 mijl. We wisten dat variabele en matige wind te verwachten was, toch bleef de wind tot laat in de middag west. Helaas moest de motor geregeld erbij om de gang erin te houden. We maken er geen race van dus hielden we het toerental laag.

Door de koers van het schip op 201 graden te houden ben je speelbal van het getij (zie plaatje) het lijkt alsof je hier omvaart toch maak je hiermee de kortste afstand door het water. De stroom is ruim 2 knopen en de je vaart 5 knopen. 

Onderweg op het eind van de tocht een aantal keer gerekend of we goed uitkomen. Je wilt toch wel graag dat de sinus uitkomt op de plaats van bestemming. Dit kwam precies goed. Het laatste stukje gelaveerd is nodig doordat de wind meer naar het ZW draaide, dit is geen straf omdat je aan lij flinke stroom hebt . Toen werd het toch nog even echt zeilen! Om 19:00 uur komen we aan in Alderney. Helaas waren de beste plekken onder de pier allemaal bezet. Beste plekken omdat we weten dat daar de swell het minste is. De andere plekken met name in de oost hoek zijn onrustiger, helemaal als de wind uit N tot O komt. De enige plek vrij was dus aan de oost kant dat hebben we geweten. Wat hebben we die nacht geklotst! Van links naar rechts in een hoog tempo. Om 3:00 uur ben ik naar buiten gegaan om toch iets positiefs op de doen: sterrenkijken onder een wolkenloze hemel.

Dinsdag 17 juli

Heerlijk om weer op het eiland te zijn. Na de koffie zagen we dat boten vertrokken onder de pier. Motor gestart en opgevaren naar de meest naar de haven gelegen boei naast de pier, zo; nu kunnen we weer goed slapen!
 S’ middags de wal op, naar het dorp en toen zonder kaart op zoek naar leuke paadjes zo kwamen we uit bij het cliff coast path wat ons naar ‘longly bay’ leidde. Prachtige baai haar een zeilboot kwam droog te liggen, wat gaat dat snel. Binnen een kwartier kan je met droge voeten uitstappen. Via de noordkant van het eiland terug naar de boot nadat we bij de super (nabij haven) nog wat spulletjes hebben ingekocht.

Yarmouth

zondag 15 juli

Omdat ik een berichtje op Facebook achterliet waarin ik aangeef dat we op de Solent zijn, was dat voor Ted aanleiding direct aanleiding te vragen of we ook langskomen. We leefde in de veronderstelling dat ze niet thuis waren, dus meteen gebeld en een afspraak gemaakt voor over een uurtje. Met de fietsen door de stad langs de boulevard naar Ted en Greet. Was een heel gezellig samenzijn! Wat wonen ze daar mooi met uitzicht over de Solent en na 22 meter naar beneden te zijn gegaan een eigen privé strand. 

Terug bij de boot we stonden op tijd trossen los en doorvaren naar Yarmouth. De wind is tegen maar dat is geen straf als je 3 knopen stroom mee hebt. 

Omdat we morgenochtend om 5:30 uur vertrekken voor de volgende trip blijven we buiten liggen. Net buiten de haven liggen moorings van de jachthaven. Ondanks dat je op groot water en heel veel water langs je trekt vanwege de stroming lig je hier relatief rustig. Dit is ook wat we het liefste doen, voor anker of achter een mooring. We moeten toch nog eens kijken hoe we onze energiebalans (electra) zo voor elkaar krijgen dat we niet meer afhankelijk zijn van walstroom! Het werd een heerlijke avond in de kuip met zicht op duizenden sterren en kleine maan.

Cowes

vrijdag 13 juli

Willen we nu snel doorgaan of toch toeristisch worden? We kiezen voor het laatste. Het is lang geleden dat we Cowes hebben aangedaan, dat lijkt een goede volgende bestemming (ook al weten we dat Ted en Greet niet thuis zijn). Het was weer een zeildag uit het boekje. Met een blauwe lucht en een lekker zuidelijk windje.  De uitgang van Chichester Habour hebben we bijna in de wind gemotord met de overloop flink naar het gangboord getrokken zodat de giek midscheeps staat. Dit vaart prima (met dank aan Sander voor de tip). We varen langs Horse Sand Fort (zie foto) en No Man's Land Fort.

We komen om 18:00 uur aan in de East Cowes Marina. Na veel spraak verwaring over de marifoon en in het geheel geen response op vragen waar we kunnen gaan liggen, hebben we zelf een plek in de marina gezocht. Naderhand bleek dat het de bedoeling was dat we buiten de haven moesten wachten tot hoogwater. Dit omdat er dan geen stroom in de haven staat. Er gebeuren veel ongelukjes door niet "locals".

Zaterdag 14 juli

Met prachtig weer er op uit getrokken, de stad in voor boodschappen en shoppen lekker gefietst.
Hier een kijkje vanaf de kettingpont over de Merdina (nu eens van de andere kant).

Itchenor

Woensdag 11 juli

In Eastbourne is niet zo veel te beleven en zijn er vaker geweest, dus we trekken meteen door. We hebben geen haast, we vertrekken om een uur of 10, na (rode!?) diesel getankt te hebben. Langs Beachy Head ....

Gelukkig hoeft de motor maar weinig bij, en varen in een mooie kalme zee. De wind komt onverwacht uit het zuiden en met de stroom mee gaat het lekker. Het laatste stuk over open zee naar Boulder Street (nauwe doorgang met voldoende diepte naar de Solent) gaat de motor aan om tegen de stroom in te varen met een redelijke snelheid. We waren precies op tijd om met de vloed de Chichester Habour op te varen naar Itchenor. Onderweg komen we vele kleinere zeilbootjes tegen met jeugd en ook oudere, leuk bedrijvigheid te zien. We gaan aan een ankerboei liggen. prachtige plek met uitzicht over de landelijke rivier.

Donderdag 12 juli 2018

We blijven nog een dag en willen graag iets actiefs doen. We maken een wandeling langs de rivier, kijken bootjes op de Southerly werf en bezoeken de plaatselijke pub.

Midden op foto zie je Idefix nog net liggen.

Eastbourne

Dinsdag 10 juli 2018

Het tij is pas om 12:00 uur gunstig maar omdat de tocht een twee tij-er wordt starten we om 10:00 uur op weg naar Eastbourne. We zeilen, maar de motor gaat geregeld aan als we ondér de 3 knopen door het water gaan. Passage van Dover is best wel een dingetje, je kunt het pas goed overzien als je heel dichtbij de ferry's bent. Ze varen in een flauwe bocht naar de haven, een dwarspeiling heeft dan niet veel zin en ze varen veel harder dan je verwacht. Uiteindelijk steken we vlak voor de havenmond de ferryroute over.

Nog even met de gedachte gespeeld Rye aan te doen, het is zo'n leuke plek om te liggen, maar de noodzakelijke HW is pas om 23:00 uur. Marijke de Boer Boon (http://catamarantortuga.blogspot.com) heeft na we later vernamen hier twee dagen later een tij stop gemaakt om daarna binnen te varen.

We varen 6 knopen (4,5 knopen door het water) met matige noordelijke wind (hogerwal) met blister en zeg tegen Ellen: ‘Dit gaat prachtig, hier doen we het voor!’ Dit had ik blijkbaar niet mogen zeggen. We varen ter hoogte van Dunnesse hoor ik een bonk tegen het onderwaterschip!? En nog een keer. Ik weet dat het hier 33 meter diep is, het kan toch niet waar zijn? We voelen dat de snelheid snel uit de boot gaat. Merk dat de stroom tegen het achterschip stuwt alsof we hard achteruit varen waarbij het achterschip naar onderen wordt getrokken. Dan valt het kwartje: we zijn gevangen door een lijn die vastzit aan de bodem. Ja hoor, ik zag een lijn achter de boot onderwater naar achteren lopen  naar een witte jerrycan. Letterlijk gevangen. 1,5 knopen ongewild achteruit varend door de stroom. Niet wetende waar en hoe we vastzitten aan de lijn? Motor kun je niet gebruiken, daarmee maak je het mogelijk nog erger. Eerst alle zeilen naar beneden. Belangrijk is de lijn zo snel mogelijk door te snijden, maar hoe doe je dat terwijl de lijn 75 cm onderwater is. Uiteindelijk kies ik voor de optie met de pikhaak de lijn naar boven te trekken en de lijn omhoog te houden met een andere lijn zodat ik de handen vrij hebt de lijn met een vismes door te snijden. Maar nog steeds niet bevrijd! Nu komt een rode skippybal half onder het achterschip vandaan. Maar we drijven weer (met de stroom mee). Pogingen om de bal onder het schip vandaan te krijgen mislukte en heb geen idee hoe deze vastzit aan de boot. Toen ik mijn shorty aandeed om te gaan duiken is het Ellen gelukt met stuurbewegingen de bal los te krijgen. Ze heeft geen lijn gezien. Om zeker te zijn van de situatie ben ik er toch het water in gegaan. Met een duikbrevet doe je dit toch sneller. Gelukkig bleek al het touw weg en geen (zichtbare) schade. Op de vraag ga je nog iets filmen van deze actie zei Ellen: heb nu andere dingen aan mijn hoofd! 

Voorbeeld boei die we hebben gemist

We kunnen onze weg naar Eastbourne vervolgen onder blister waar we om 21:00 uur de havensluis invaren. Na een gezellige bijpraat met de NL-buren  naar onze kooi.

Naschrift ‘gevangen door lijn van viskorf’.

Had ik verstrikt raken in de lijn kunnen voorkomen? Ja, je weet dat het altijd mogelijk is dat vissers iets achterlaten. Vaak zijn op een bepaalde plaats meerdere aanwezig. Ik zat een boek te lezen en heb steeds omhoog gekeken, maar niet gespitst op kleine tonnetjes. We zijn nu wel weer meer gespitst. Eerder weken we altijd uit voor dit soort tonnen als we ze zagen. Bij nachtvaren is het niet mogelijk ze te zien.

Achteraf had ik niet op het zwemplateau, welke steeds onderwater kwam te staan, moeten werken om de lijn omhoog te krijgen. Beter was het mes met duck tape op het eind van de pikhaak te bevestigen en hiermee direct de lijn door te snijden. Zeker bij nacht of zeegang is deze optie vele malen veiliger.

Ramsgate

Maandag 9 juli 2018

We vermaken ons op de wal, doen een slagje om in het dorp op zoek naar een flappentap-er die ons van ponden kan voorzien en lijm voor reparatie van het lekke kompas membraam. Tijdens de tocht ontstond een luchtbel in het kompas. 4 jaar eerder heb ik deze ook al eens gerepareerd met lijm, nu dus nog maar een keer en gewoon bijvullen met lampenolie. Na de vakantie bestel ik een nieuw membraam! Ik hoor verschillende berichten over Ramsgate; wij vinden het een leuke plek waar we graag naar terugkeren en het ligt op een strategische plek vanuit Nederland.

Ramsgate

Zaterdag/zondag  7/8 Juli 2018

Omdat we nog tijd hebben, doen we rustig aan. Maken schoon schip, doen klusjes, wordt ik gebeld door Burghgraef de maritiem koelspecialist uit Bolsward: “Ik ben in Makkum en kan na een andere klus over een uur naar je koelkast kijken!” Oke. Natuurlijk daarvoor vaar ik graag terug. Zijn oordeel was uiteindelijk: niets aan doen, is oke! Heb nu sterk de indruk dat we toe zijn aan nieuwe accu’s. We kunnen de koelkast 36 uur zonder accu laden gebruiken daarna trekt hij de accu leeg. Hiermee kunnen we voor nu mee leven.

De wind is voorspeld met N-NO-NW 2 tot 4 voor de komende dagen. Niet veel maar omdat het de komende tijd niet veel anders wordt gaan we er voor: Ramsgate (UK) 200 mijl, is te doen in 1,5 - 2 dagen. Op de wadden kunnen we nog lekker zeilen aan de wind met stroom mee. Op de Noordzee lijkt de wind er geen zin meer in te hebben, dus motor aan, 2000 toeren bijna 5 knopen we hebben geen haast en wachten op wind.

Langs Kijkduinen een terugkijk momentje op het trouwen van broer Sander met Karin en de heerlijke kinderen die dit huwelijk heeft voortgebracht (J@A).

We varen via over liever boven Noord Hinder langs naar het midden van de Noordzee om dan naar het ZW af te buigen naar het ZO-puntje van Engeland. Het is bijna een rechte lijn met wat knikjes voor de passages van scheepvaart routes. Of zoals collega Roelf het uitlegt “is je stuurautomaat wel in orde?” Na het zien van de ‘marine trafic’ beelden. Hier onze track.

Hier met de waypoints bij de shipping lane's. Hier zie je de totale afstand 152,7 + 36,4.

Ellen doet de eerste nachtelijke wacht daarna neem ik het over tot in de ochtend uren. Al motor zeilend gaan we door, de scheepvaart geeft nauwelijks problemen op enkele koerscorrecties na. Door de rustige overtocht hebben we een behoorlijke slag gemaakt in het lezen van boeken. Om 01:00 uur maandagochtend lopen we Ramsgate binnen, na 34 uur varen, wetende dat we in ‘het normale’ slaapritme door kunnen gaan.

Kornwerderzand

Vrijdag 6 juli 2018 

Eindelijk het is zover! Ellen heeft boodschappen prima geregeld en zijn vorige week al aan boord gebracht. Toch is het een verhuizing als we om 18:00 uur vertrekken  naar Idefix in Makkum. We wilde een verhuizing voorkomen maar is weer niet gelukt. De Cobb moest van de boot vanwege een geweldig BBQ met kinderen op de sloep met rondvaart door Groningen ter gelegenheid van Ellen haar verjaardag. De genua moest toch weer naar huis vanwege een losse naad. Het beddengoed is weer helemaal fris gemaakt. Kortom de auto helemaal vol.

Onderweg toch even bij Joke langs geweest ondanks dat ze haar verjaardag niet vierde wilden we toch haar even een hart onder de riem steken. Het probleem van de koelkast dat hij aanblijft staan hebben we niet op kunnen lossen. Geen enkele monteur was bereid of instaat op de boot te komen kijken wat er nu precies aan de hand is. De koelkast trekt de accu daardoor leeg. Samen al aangegeven dat we gewoon weg gaan en onderweg wel zien hoe groot het probleem is. Na de zooi aan boord een plekje heeft gekregen gooien we de trossen los en gaan voor anker bij Kornwerd. Het tij is nog niet gunstig', morgen om 15:00 uur bij hoogwater is het onze tijd te vertrekken. Het werd een heerlijke avond met ondergaande zon en met een noordelijke wind lekker rustig liggen.