Rödlöga

Dinsdag  27 juni

Omdat Sandhamn niet dat had (behalve dan de lounge ruimte) gaan we vandaag verder. Als je over de kaart gebogen en met de gidsen van Oostelijke Oostzee (Vleut) en Sudkuste & Ostkuste Schweden (Claussen) erbij zoekende naar een leuke route en overnachtingsplaats zijn er veel mogelijkheden en elke keer maak ik hier weer een studie van. Voor de volgende halte plaats had ik weinig bedenktijd nodig! Ellen en ik hebben in de weken van deze tocht alle boeken gelezen van  Cilla & Rolf Borjlind (met dank aan Karin Zwart. Springvloed is dit voorjaar in een TV-serie uitgezonden. Andere boeken zijn Wiegelied, Zwarte dageraad en De derde stem stuk voor stuk aanraders. Een van de hoofdrollen is weggelegd voor Tom Stilton en deze woont op……. : Rödlöga, een eiland in het noordelijke deel van de Zweedse scheren. In de boeken is het eiland regelmatig decor voor actie en bespiegeling. Het eiland ligt een eindje uit de kust, dus in de buitenscheren, dit willen we ook graag beleven weer even op meer openwater varen. Wel open maar lang niet overal bevaarbaar, het gebied kent vele onderwaterrotsen  nauwkeurig navigeren is geboden. Het is een korte tocht van 23 mijl, eerst een weg zoekend tussen diverse eilanden zonder een gemarkeerde vaargeul, daarna konden we de Rödlögaleden (vaargeul) oppikken. De gids had wel een goede ankerplek voor ons aangegeven  aan de noordzijde van het eiland, het eiland wordt doorklift door een “canalen” een scheer. We durfden het niet aan deze te pakken, daar geen waterdiepten op de kaart waren aangegeven, helaas.

Woensdag 28 juni

’s morgens bij de koffie hebben we uitzicht vanuit de kuip op enkele hutjes aan de overkant. Hier zag ik een oude baas met hout sjouwen van de stijger naar zijn hutje welke net eerder door een waterbode daar was afgeleverd. De man liep langzaam en gebogen. Ik denk ik ga deze man even helpen, dit gaat de man op deze wijze de hele dag bezighouden. De hulp werd zeer gewaardeerd, helaas sprak de man alleen Zweeds dus een praatje zat er niet in. In een uurtje was al het materiaal van de steiger en bij zijn hut even verderop.

Na het tweede bakkie koffie naar de overkant het eiland op voor een verkenning. Duidelijk werd wel dat het verkeer over het eiland via het water gaat. Op het eiland zijn alleen smalle wandelpaden. Wel heel avontuurlijk je weg hier te vinden. Er is een heuse supermarkt en een cafe op het eiland. In de winkel koffiemelk en een lekkere koek gescored. Op het terras een koffie met een taartje.

Er is natuurlijk nog veel meer te zien, aan de hand van een fotootje van een plaatje met wandelroutes zijn we de rode route gaan lopen aangegeven met rode lintjes in de bomen. Een spannende tocht langs de zuidelijke kant van het eiland, met mooie uitzichtpunten en besloten dalletjes. Bijna dat we bij de “canalen” waren was de route geblokkeerd door drassige begroeiing in een baai, er zat niets anders op een alternatieve route te nemen. We kwamen na een tijdje weer bij het begin punt uit van de route, toch willen we bij de canalen komen na weer 5 km lopen waren we er wel klaar mee we keren om en gaan naar de boot.