Dalbergsa

Vrijdag 28 juli

Het is ondanks de slechte berichten gisteren toch prachtig weer; een en al blauw, maar wel kouder dan gister. We twijfelen nog wat we willen vandaag, kastelen hebben genoeg gezien, je kunt hier leuk wandelen we kunnen naar Spiken lopen (vissersplaatsje). Kijken nog even in de reisgids en lezen dat slott Lacko wel heel bijzonder is het wordt op verschillende plekken in de gids genoemd. Kortom we hebben goud in handbereik. We bezichtigen het Slott en ja het is een Slott maar de verhalen vertelt door de Engels sprekende gids maakt het interessant en we vermaken ons best. We willen ook Spiken bezoeken we besluiten niet de benenwagen te nemen maar de boot. Maakt ook het volgende etappe naar de sluizen van Trollhattan (47 mijl en 2 sluizen) korter. We varen door nauwe scheren en de aanblik op Spiken maakt duidelijk dat dit niet de plaats is waar we lang zullen blijven, het is een groot horeca gebeuren met heel veel dagjesmensen. We gaan voor een stop-over en zien dan wel weer verder. Uiteindelijk lunchen we er wel in een van de vele tentjes, na een rondje lopen. Het idee is een natuuranker plekje te zoeken voor de nacht in het scherengebied na Spiken op de route richting Trollhattan. We slingeren door het scherengebied het enige verschil met de oostkust is dat hier tussen de rotsen riet is te vinden. Toen we de scheren uitkwamen bij het baken Naven, gaan we doorvaren naar de west kant van het Vanern meer. Dit is 16 mijl zodat we nog voor 18:00 uur in Dalbergsa kunnen zijn. Hier vanuit is het traject naar Trollhattan nog maar 25 mijl met de 2 sluizen, dus een niet volgepropte dagtocht. De aanloop van het riviertje Dalbergsa is spannend vanuit open zee duik je in een opening in de rotsen. Volgens de gids is dit alleen mogelijk bij rustig weer overdag. De steiger waar we aanleggen is onderdeel van een camping. Er stond een welkoms comité klaar om te "helpen" met aanleggen opeens gebeurde er van alles fenders werden verhangen lijnen die al belegd waren worden nog eens aangetrokken, niet normaal! We moesten duidelijk aangeven dat we de boot zelf wel aanleggen. Het waren vaste camping gasten die onze aankomst als event van de dag zagen, aub ga terug naar je voortent. Na de stevige lunch vanmiddag eten we vanavond een Zweeds ontbijt: Griekse yoghurt met müsli.

Lacko

Donderdag 27 juli

Na de laatste 3 sluizen zijn we op het Vanern meer en wordt onze trofee het label en toegangsbewijs voor het Gotakanaal ons afgenomen inclusief de kaart voor de faciliteiten. We hebben nog geen routeplan voor het meer, we kiezen voor de zuidelijke variant, deze gaat langs verschillende scheren, Mariestad, Lacko en Spiken. Omdat Mariestad op slechts 9 mijl ligt en deze  wel willen bezoeken maken we hier een stop-over van. Helaas is de wind zwak en moet de motor bij, maar er is wel volop zon. Mariestad is een volwaardige stad met een Gamle stan (oude stads kern) en een nieuwe kern met alle winkels die je zou wensen. Wij bezoeken de kathedraal en lopen een rondje door het oude stads gedeelte waar je je in de oude tijd waant en bezoeken in het nieuwe gedeelte de Systembolaget en ICA en gaan met een zware rugzak richting boot. Bij de boot maken we weer contact met Nederlandse campers welke we gister ook in Sjotorp hebben gesproken. We maken nog een 20 mijls tocht naar de wereld (Zweedse) beroemde plek Slott Lacko. Het hoogtepunt van het Vanern meer. De laatste 11 mijl is over open water deze hebben we motorzeilend afgelegd en halverwege tekent het slott zich af tegen de achtergrond. Het is alsof een groot Cruiseschip tussen de rotsen vandaan komt. Het slott is een plaatje, bijna zoals het wordt weergegeven in een Disney sprookje. We komen laat in de middag aan.

Sjotorp

Woensdag 26 juli

We gaan bij de eerste  brugopening om 9:00 uur weer verder naar het westen. Zo voorspoedig het gister ging, gaat het nu tergend langzaam. We moeten vaak en lang wachten voor en zelfs in de sluis. We hebben niet een grote afstand af te leggen slechts 15 mijl maar wel met 19 sluizen. Natuurlijk ben je weer de attractie voor heel veel dagjesmensen en steevast maken de Nederlanders hieronder een praatje met je. Na Norrkvarn vanaf 15:00 uur gaan als een speer, de andere Gotakanaalvaarders hebben een plek voor de nacht opgezocht en bij de laatste 7 sluizen wachten ze ons op en kunnen we meteen als enige schutten. Zo is het toch gelukt op 17:30 uur in Sjotorp aan te komen, bijna op het Vanern meer, wat we eerder niet voor onmogelijk hielden. Na een lange tijd in de hut te hebben "vast gezeten" hebben we een dadendrang voortgang te maken in onze tocht. We zien uit naar het Vanern meer, hiervan willen we zoveel als mogelijk zien en ervaren. Daar gaat het gas eraf als het gaat om mijlen maken.

"Boven" haven van Sjotorp, het einde van het Gota kanaal.

Vassbacken

Dinsdag 25 juli

Na de betaling van het restant van de rekening zijn we meteen vertrokken. We hebben behoefte lekker te gaan varen. Eerst het Vattern meer over, prachtig, ook weer een plek waar je een vakantie op kunt doorbrengen. Bij Karlsborg duik je eerst nog een prachtig scherengebied in en na het Viken meer zie je eigenlijk pas echt goed dat het Gotakanaal in de rotsen is uitgehouwen. We kunnen bijna ongehinderd 35 mijl achtereen  kunnen varen met 2 sluizen en vele bruggen die al opengaan als je ze ziet. Het stuk na Viken is heel smal met om de 300 meter in invoegstrook om tegenliggers langs te laten gaan. Het slingert ook nog eens behoorlijk. Het is typisch Zweeds weer in de ochtend bewolkt en op het eind van de ochtend laat de zon zich weer zien, alleen vandaag werd het niet echt warm. We komen op het eind van de dag aan bij Vassbacken een gehucht met camping en een officiële Gotakanaal haven. We eten daar op de wal met uitzicht op de boot, begeleid door een plaatselijke karaoke zanger, het klinkt goed alleen jammer dat het geluid meteen zo hard moet.

Hoogste  en  smalste deel van het Gota kanaal 

Motala 3

Maandag 24 juli

Eindelijk gaan we weer naar de boot verhuizen en deze vaarklaar maken. Onze gastheer heeft gisteren al aangeboden dat ze graag ons naar de haven willen brengen met onze spullen. Natuurlijk nemen we dit graag aan. Zo eind van de ochtend is onze hut weer opgeruimd en alles in de auto van de gastvrouw. Op de haven nemen we uitvoerig afscheid, het was een prima verblijf en zeer gastvrij. De boot lag nog in de loods maar gelukkig werd aangegeven dat ze er zo in gaat. Er was nog een olievlek gevonden bij de saildrive, dit was gauw verholpen door een nieuwe O-ring te plaatsen. In de tussentijd heb ik nog snel de boot binnen technisch weer op orde gebracht (vlonder, koelcompressor en accu's terugplaatsen). Ellen heeft nog snel gebruik kunnen maken van trap en de romp ontdaan van banden strepen opgelopen in verschillende havens waar deze worden gebruikt. Nadat de boot in het water lag, de rest van de boot vaarklaar gemaakt. Helaas waren de kosten van de reparatie hoger dan waar ik op gerekend had, dus kon het bedrag niet in eenkeer pinnen, dus morgenochtend het restant betalen. Het moet weer even wennen op de boot, maar het is goed dat we ons huisje weer terug hebben.

We nemen afscheid van onze hut....

 Het gerepareerde vlak. Heel netjes!

Idefix mag het water in.

Hamra 2

Vrijdag 21 juli

Vlak in de buurt is en tuincentrum niet dat we behoefte hebben aan allerlei tuinspullen aan boord maar het is leuk ideeën op te doen zoals de Zweden hun tuin inrichten. Veel is gelijk aan Nederland maar is toch Zweeds met veel wit en zonder tuinkabouters. We willen lekker een stuk fietsen dus ik heb een route gepland geheel buiten om rondom het golfterrein van de golfclub Motala. Het blijkt dat sluip verkeer wordt ontmoedigd in elke vorm door bijna alle wegen te laten eindigen op een privé terrein en dat de buren hiervan een eigen ontsluitingsweg heeft naar de grotere weg zo kun je nooit een tochtje maken zonder weer terug te gaan. Het gebied rondom de golfbaan is mooi glooiend afwisselend landbouw en bospercelen. Echter op een gegeven moment reden we een grote afvalstortplaats op  terwijl google maps toch echt een doorgaande weg aangeeft. Ik denk een doorgaande weg zullen ze wel niet zo gauw opgeven. dus wij het terrein op links rechts af nog een slinger en ja hoor we zaten aan de andere kant en daar konden we onze weg weer vervolgen.  
Verder lekker omgehangen bij onze hut.

Zaterdag 22 juli

's morgens bij het ontbijt kreeg is een vreemde donker blauwe plek met bult in mijn mond. Kunnen het niet goed duiden een steek van een insect? We moesten toch naar de stad voor boodschappen dus ook maar even langs de Eerste hulp van het ziekenhuis. Hier werden we heel snel geholpen door een arts nog steeds voor het loket staande met het geruststellende bericht dat dit hoogst waarschijnlijk een bloeduitstorting is ten gevolge van iets hards in de mond. Even aanzien was zijn moto. En inderdaad nu ik dit schrijf 24 uur later is het al behoorlijk bijgetrokken. Zoals gezegd boodschappen gedaan en nog even gekeken naar de boot, maar de werf was gesloten. 's middags een stevige wandeling gemaakt door het bos en over de korenvelden met uitzicht op zee. Na het eten nog even gezwommen in het strandje nabij Villa Hamra. De B&B raakt vandaag wat voller we zijn deze week bijna de enige gast. Maar in het weekend is het drukker. Leuk dat je dan even contact maakt met de mensen. We hebben een echtpaar uit Noorwegen die in hun eigen vliegtuig op rondtocht zijn en hun andere vervoer
zijn elektrische vouwfietsen en toeren hiermee de hele omgeving af gaan we het Gotakanaal langs.
Dan is er nog een jong echtpaar met dochter van Stochholm die op doorreis zijn naar Gotland waar ze morgen met een lijndienst hier vandaan naar toe gaan om de ouders van haar te bezoeken. Hij is een echte zeiler en we hebben veel ervaringen gedeeld en de leuke plekken elkaar aangegeven. Omdat hij tot 15 jaar geleden in Göteborg  woonde heeft hij veel tips voor ons. Later op de avond laten we ons nog even in de jacuzzi zakken. Hieronder het zwemplekje vanaf het strandje.

Zondag 23 juli

We hebben de gehele nabije omgeving gezien en ervaren en we hebben niet veel zin om er met ander vervoer dan wandelen en fietsen op pad te gaan. Komt waarschijnlijk ook dat we morgen weer naar de boot gaan, het lijkt wel een dag ter voorbereiding van de omschakeling. Het weer is prachtig al staat er een stevige wind die uiteindelijk onze parasol de stok heeft doen laten knapen. Beide zitten in een spannend boek. De gastheer laat weten dat zijn vrouw ons graag naar de boot brengt morgen en neemt zelf hartelijk afscheid omdat hij morgen om 6:30 uur al naar zijn werk gaat.

Hamra

Woensdag 19 juli Hamra

We zitten in de B&B Villa Hamra, heerlijk geslapen op een prima bed! Eigenlijk vinden we het best zo bij onze hut en ontspannen ons hier. De gastvrouw en haar man hebben ons uitgenodigd om eind van de middag met hen mee te gaan naar Vadstena en historische plaats 6 km zuidelijker. Dat laten we ons niet twee keer zeggen. Elke woensdag avond in juli is in het dorp een meeting van oldtimer auto's en motoren en het dorpje is heel interessant vanwege het slot en klooster en vele oude gebouwen. Inderdaad honderden auto's allemaal zo geschikt voor het museum gewoon op de weg en in het gras rondom het slot het is een plaatje.

In een restaurant hebben we een broodje gezond opgepeuzeld en later naar de Abby en klooster gelopen deze was reeds gesloten. Heerlijk op een bankje gezeten in de zon met uitzicht op het Vattern meer. Om 21:00 uur zijn we weer opgepikt door onze gastheer en vrouw. Deze hebben de tijd gebruikt om in een restaurant te eten na een hele lange tijd wachten want het was heel druk. Geheel op eigen initiatief hebben ze ons een rondrit gegeven naar de werf (was dicht) en naar het beroemde strand van Motala, ziekenhuis waar de gastvrouw werkt en door Motala.
 

Donderdag 20 juli

We beginnen rustig, maar willen wel vandaag naar de boot om te kijken en meer van de voortgang en planning te horen. We nemen een avontuurlijke tocht met de fiets over een alternatieve route via landweggetjes naar de werf. De route gaat deels door het bos, de normale en kortste route loopt langs de 4 baansweg dit is ook niet de mooiste. We vinden Idefix in haar eigen B&B (Boten Berging) in kritieke toestand, gister is ze aan de beademing gezet en zijn infusen aangesloten. Van de monteur hebben we begrepen dat ze aan de beterende hand is en maandag weer in het water mag.

Ik ben onder de indruk van de professionaliteit van de mensen hier! Ook de reparatie onder de koelbox (waar je heel slecht bij kunt en waarvan ze hebben gezegd dat dit niet lukt) hebben ze aangepakt. Tevens hebben ze de kiel in de primer en antifouling gezet daar waar deze is beschadigd. We hebben de medewerker die nauwelijks Engels spreekt ruim gecomplimenteerd met wat hij aan het doen is. Maandag kunnen we weer op de boot leven. Zelf denk ik dat ik de gehele maandag nodig heb de boot weer vaar klaar te krijgen. Na de werf fietsen we naar het Gotakanaal museum in Motala (heel klein), fietsen we een stuk langs het kanaal en aansluitend doen we boodschappen in Motala en via de hoge brug (snelweg) terug naar onze hut waar we halverwege ook nog even een strandje aandoen.

Motala 2

Maandag 17 juli

Vandaag is het niet te best weer, het regent regelmatig en de wind is nog steeds hard uit het westen. Zelfs in de afgeschermde haven ligt de boot aan de landvasten te rukken. Varen zit er niet in en we zien ook dat anderen vandaag in de haven blijven liggen. De gezellige Duitser blijft ook liggen maar dat is omdat hij familie binnenkort aan boord krijgt. Ik probeer contact te krijgen met de werf, dat lukt maar krijg iemand van verkoop. Logisch want na een onverstaanbare ingesproken bericht moet ik schijnbaar een nummer intoetsen. Weet ik veel welke, dan maar 1! De vriendelijke man probeerde de werfbaas te pakken te krijgen dit lukt niet, niet getreurd hij belt me zodra hij in de gelegenheid is. We hebben vaker voor deze situatie gestaan. We blijven gewoon ons ding doen en gaan niet wachten. Dus hup de stad in, broodje halen en met een ommetje terug. Nadat we al 3 uur niets hebben vernomen toch nog maar eens gebeld of ik het terugbellen wel goed heb begrepen. Dat was oké en kreeg het nummer van de werfbaas. Deze nam niet op. Het weer was inmiddels opgeknapt en er stond zelf een zonnetje. We gaan voor een fietstocht naar een natuurgebied waar ook de werf dicht bij is. Even de werf opgelopen, we zijn niet aanhoudend hoor! Daar wisten ze te vertellen dat de werfbaas met een medewerker nu in de marina met een boot bezig zijn. Je raad het al op dezelfde steiger waar wij liggen. Met een goede omschrijving van de man was hij gauw gevonden in de marina. Hij heeft het druk maar om 16:00 uur komt hij even langs om te kijken. En ja hoor hij melde zich om 16:00 uur met een medewerker, ze overzagen de schade en overlegde in onverstaanbaar Zweeds metelkaar. Uiteindelijk kan er een plan voor herstel uit, een prijs en 3 a 4 dagen werk en morgen kunnen ze beginnen (heb ik dit niet eerder gehoord?). Echter uit heel hun optreden en de werf waar de eerder die middag waren kon je opmaken dat dit professionals zijn. Eigenlijk wilde ik direct ja zeggen, maar heb de expert van de verzekering belooft eerst met hem te bellen voor ik besluiten neem en we hebben nog geen onderdak. De expert was niet bereikbaar heb dus ingesproken en de situatie aangegeven en aangegeven dat als hij nog aanvullingen heeft dit kenbaar moet maken. Voor onderkomen navraag gedaan bij het I-point, slechts 50 meter van de boot. De dame wist te vertellen dat alle hotels vol zijn vanwege een auto event in Motola maar dat ze een hele mooie locatie voor ons heeft: Villa Hamra, deze hebben we direct vastgelegd. Het is rond al na 30 minuten nadat ze zijn langs geweest de werf het uitvoeren van de reparatie bevestigd. We hebben een PLAN met vele acties. Morgen tussen de middag gaat de boot eruit! Mast moet eraf (ze willen de boot binnen aanpakken), de verhuizing voorbereiden, bergruimte onder de kajuitbanken demonteren, accu's verplaatsen, koelcompressor unit uitbouwen (zonder los te koppelen). Puff.

Tot laat zijn we bezig, maar het gaat lukken.

Dinsdag 18 juni

Het voorbereiden wordt vervolgd. Om 11:00 uur zijn we bijna klaar met voorbereiden en bij de werf gearriveerd. De mast gaat eraf en de boot wordt op de kant gezet. Het materiaal wat de werf gebruikt is niet zo jong meer en het gaat niet zo efficiënt wat ik in Nederland gewend ben maar het eindresultaat telt.

Natuurlijk benieuwd naar de uitwendige schade, de kiel overleeft het wel maar hoe is de ophanging? Dit laatst bleek prima, echter mijn mooie verfsysteem is beschadigd. Allen de schade aan de bovenkant van de vleugel krijg ik niet verklaard.

We hebben leuk contact met de man van de werf. Heeft 1 miljoen zeemijlen gemaakt. Heeft vanuit de vreemdste plekken boten opgehaald en naar de verste uithoeken gebracht. Prachtige verhalen! Maar Tijdens zijn avonturen op zee is hij altijd geholpen door mensen in den vreemde. Dus het was voor hem vanzelfsprekend dat hij ons met bagage bij de B&B zou afzetten 3 km verderop. Het zou een hele operatie worden bagage met eten (uit de koelkast) op de fiets bij de B&B te krijgen. Top.

We zijn wel weer terug naar de haven meegereden, om later naar de B&B te fietsen. Het is een film waar je inzit, het is allemaal onwennig maar je voelt dat er een happy end aan zit te komen. De werf schijnt zeer gerenommeerd te zijn hoorden we van Zweden die zich bij de werf ophielden. De werf is gestart in 1930 en is al  3 generaties in de familie. Er is een zeer uitgebreide shop met showroom van voor namelijk kleinere boten en zoals gezegd een uitgebreide werf voor alle soorten van reparatie en onderhoud. Op het eind van de middag gaan we fietsend op een pad aangelegd fietspad langs de snelweg naar de B&B. De B&B is geweldig, we zien dit als een vakantie in een vakantie. Hier een impressie.

   

We hebben een eigen hut, maar met alle voorzieningen van de B&B, zo gebruiken we de keuken en  eet/zitkamer van  de B&B accommodatie. Na het eten restjes van de boot, maken we een wandeling naar het meer. Het Vattern meer is prachtig, ik had niet verwacht dat rondom het meer nog hogere bergen zijn en dat het water kraak helder is tot een diepte van 10 meter kunt je de bodem zien. Op dit moment is het water 20 graden ook niet verkeerd. We hebben naast de hut een jacuzzi deze hebben na de wandeling genomen. Je hoort ons niet klagen. Voordat we aan dit avontuur begonnen had k al gezegd dat ik het me wel leuk lijkt halverwege de tocht de boot voor een paar dagen te verlaten en het binnenland te gaan verkennen met eenvoudige overnachting. Nu is de aanleiding minder leuk, maar we genieten. 

Motala

Zaterdag 15 juli  

Het is een kort tochtje naar de Gotakanaal marina van Motala we slingeren naar de laatste sluis voor het Vattern meer en vinden de leuke haven. We hebben twee weeskinderen aan boord deze hebben we tot nu toe het vuile werk laten doen bij het sluizen. Bij het sluizen moet de boot strak tegen de sluismuur gehouden worden bij het inlaten van water, dus de fenders worden dan  zwaar belast. Onze weeskinderen, de op zee gevonden fenders worden gebruikt om het zware werk te doen.

We gaan direct de wal op voor verkenning en bezoeken het automuseum dit stond op mijn to do lijstje hier. Ik verwachte veel Volvo en Saab maar het was heel  mondiaal. Het is inie mini vergeleken het automuseum van Beaulieu, Engeland, maar de opzet is erg aansprekend.

’s middags nog een stadswandeling gemaakt en ons vermaakt ons  op de boot.  Het is nog steeds prachtig weer.

Zondag 16 juli

Het weer is omgeslagen voor het eerst hebben we een regendag met harde wind. Niet erg aanlokkelijk  om te gaan zeilen, temeer omdat ons  is aangegeven dat de golven op het Vattern meer snel  en hoog opbouwen. Het meer heeft  ongeveer het oppervlakte  van het Ijsselmeer maar is niet 2-3 meter maar 50-100 meter  diep. De wind is W6 dit geeft golven van  1,5 meter, normaal geen probleem maar met een manke boot (die het overigens heel goed doet) gaan we het niet opzoeken. Het wordt een niet-vaardag, deze hadden we al ingepland. We vermaken ons op de boot. Tegenover de haven is een werf, morgen bellen wat er mogelijk is. Het plan is in Gothenborg een werf te zoeken maar als het ook onderweg daarna toe mogelijk is is dat ook oke.  Het is vandaag zondag dus morgen vroeg contact leggen.

Het regent de hele dagen en ’s avonds komt de box met 100 DVD films op tafel en doen onze eerste movie in onze thuis bioscoop (wat en luxe!). Voor de vakantie toch nog even een AppleTV geregeld en ja hoor, Airplay werkt’. Onze eigen filmjes op de Ipad kunnen we eenvoudig draadloos afspelen  op de TV.

Ons plekje in de haven:

Borenshult

Vrijdag 14 juni

Het doel  voor vandaag is Motala. In het eerste deel  hebben we maar 2 sluizen tot aan het meer Boren. Hierna volgt een trappensluis van  6 locks. We waren door een lieflijk landschap wat doet denken aan Frankrijk glooiend en veel landbouw met bospercelen. We kunnen even ontspannen varen, heerlijk.  Een tocht zonder oponthoud. Ik denk aan canal du midi. 

Als we bij de trappensluis van Borenshult aankomen zien we dat er nog 7 boten voorde sluis liggen wachten. En zien dat er ook nog een passagiersboot eerst naar beneden moet. We moeten geduld hebben. Na 2 uur wachten worden we naar boven geschut. Eenmaal boven werd ons duidelijk gemaakt dat het niet meer mogelijke is door te varen naar Motala een stukje van 3 mijl met 2 bruggen en een sluis met brug. Weer liggen we op een wachtplaats bij de sluis zonder faciliteiten, jammer.

 We trakteren onszelf op eten op de wal met uitzicht op Idefix met daarachter de sluis.

Ljungsbro

Donderdag 13 juli

Douwe is jarig vandaag. Ja, 8:00 uur paraat zelfs nog eerst ontbeten en de eerste koffie gehad, want in de sluizentrap wordt het weer hard werken. De lockmaster verdeelt de 7 boten in twee schuttingen naar lengte en breedte. We zijn de tweede groep. Maar eerst moet het klassieke passagiersschip "Wilhelm Tham" naar beneden hierna starten we om 8:15 uur en 2 uur later zijn we boven van 33,2 meter naar 52,1 meter!

De gezellige Duitser gaat ook mee in hetzelfde lock je begint al een beetje een team te vormen met de andere boten. We besluiten direct door te varen naar het heel dichtbij gelegen 2x dubbele lock. Dan gaat er van alles fout. Het "team" wordt opgebroken en deels vermengd met reeds klaarliggende boten voor de schutting, wij zitten in het 3de 'team'. Maar natuurlijk komt er ook verkeer van de andere kant die de dubbele lock opeist. Dan moet er ook nog bij voorrang een passagiersboot Ceres van boven weer extra wachten dan blijkt er een brug probleem te zijn hoger waardoor de lockmaster ons laat wachten voor het lock anders geeft dit opstopping in het kanaal en er zijn in het kanaal geen ligplaatsen. Al met al na 3 uur wachten zijn we om 15:00 de 2 dubbele locks voorbij, we hebben dus in 7 uur, 500 meter afgelegd. Gister heb ik deze afstand in een ommetje van een 10 minuten gedaan. Waar zijn we mee bezig? We zijn er nog niet we kregen te horen na de sluis te wachten op een groep boten die nu in het volgende lock zit en deze kant op komt, weer een 45 minuten wachten. Wat ik nog niet vertelt heb is dat Linkoping een prima public WiFi heeft, dit merkte ik tijdens het wachten. Zo heb ik de tijd prima kunnen besteden aan foto's uploaden naar dropbox en vlogs downloaden van mijn favorieten: Uma; White spot pirates; Ran; Untie the lines; Sail life en Drake Paragon. Ook hebben we schrik niet uitzending gemist 'Helemaal het einde' gezien via RTLXL, thuis loopt de automatische opname wel, maar KPN maakt niet waar dat we deze ook in het buitenland kunnen zien. Normaal hebben we helemaal geen behoefte aan TV we hebben meer dan 100 dvd films van Robert mee maar hebben er niet aangeraakt. In de laatst 2 dubbele lock was er nog een incident. Van de lockmaster moest ik naast een gelijke grote Zweedse zeilboot als Idefix  'Joshua', ik gaf aan dat dat te krap wordt qua breedte, maar dit moest toch.  Onder protest heb ik het geprobeerd en al snel werd duidelijk dat dit niet kon. Heb de voor het schutten geen oké gegeven aan de lockmaster, deze protesteerde, maar ik gaf aan dat ik een stuk naar achter ga, naast elkaar gaat niet de fenders stonden op springen ge de stootlijst was 1 cm verwijderd van de sluiswand. De zweed hielt zich afzijdig van het geheel. In het tweede lock kwam de lockmaster weer een jonge dame naar ons toe om excuses aan te bieden, het kon inderdaad niet. Op naar de volgende dubbele lock hier is een nieuwe jonge vrouwelijke lockmaster. De zweed was het ook duidelijk geworden dat we niet naast elkaar moeten liggen maar iets versprongen. Zo leggen we ook aan, echter de dame protesteerde we moesten naast elkaar! Nu was het de zweed die uitlegde dat dit niet gaat. Maar de dame was onvermurwbaar en luisterde niet naar de argumenten, ze moest duidelijk een punt maken van haar autoriteit. De zweed weigerde mee te werken. En de lockmaster gaf aan een klacht in te dienen. Ik ken geen Zweeds maar begreep dat het geen leuk gesprek is geweest. Maar we deden het wel zoals wij het bedacht hadden. Eigenlijk ook logisch beide boten waren 3,65 breed en de sluis 7,30 breed tel na dat gaat niet! Omdat we niet veel verder konden zijn we beide in Ljungsbro gaan liggen. De zweed heeft ook een klacht ingediend van afstand konden we opmaken uit dit geen leuk gesprek is. Later nog even bijgepraat en de zweed was echt boos en terecht. Hij heeft ons opgegeven als getuige, vind ik helemaal prima. Uiteindelijk hebben we vandaag Ljungsbro gehaald 3 km in 9 uren. Snel naar de super voor vers brood. We worden beproeft maar het is het meer dan waard! Plannen doen we later wel weer.

Berg

Woendag 12 juli

We proberen vandaag tot Berg (onder of boven) te komen een hele uitdaging met 12 sluizen en 25 mijl dit laatste is het makkelijkst voor de 12 sluizen staat aangegeven dat je hier gemiddeld 6 uur voor nodig hebt + 25 mijl met een max van 5 knopen reken uit dan merk je dat het een uitdaging is. We vertrekken met de eerste opening van de brug om 9 uur. Na Soderkoping krijg je de eerste klim van 7,7 meter naar 27,1 meter met 7 sluizen achterelkaar met 3 dubbele locks. Het is hardwerken maar we raken bedreven in het gebeuren. Belangrijk zijn de afspraken die worden gemaakt in overleg met de lockmaster over wie waar in het lock gaat liggen. Belangrijk omdat je daarop de fenders en de voorlandvast geleiding naar de schootlier organiseert en het afzetpunt van de lijnen man/vrouw op de wal, in ons geval Ellen. Het schutten kent nauwelijks wachttijden, behalve bij Norsholm waar de beroemde passagiersboot Juno we als tegenligger krijgen deze krijgt voorrang in de sluis.

Het is een bijzondere sluis niet zichtbaar in het vaarwater want je moet een haakse hoek maken om in de sluis te komen met voor de sluis een brug en direct daarna de sluis een spoorbrug met een drukke dubbelspoorbaan. Dit geheel geeft een wachttijd van 1 uur (nu ik dit schrijf moet ik er om lachen, dit zal later blijken). Als we de Roxen (meer) van 15 mijl oversteken kunnen we voor 18:00 uur in Bergen zijn om nog naar boven te komen (sluizentrap van 7 sluizen achterelkaar!) hadden we gedacht. De wind was hard west dus met de wind op de kop en hier en daar brekers. Het gas gaat eraf we moeten rekening houden met onze kreupele boot met twee gedeeltelijk los zittende spanten. Maar het gaan hartstikke goed. De expert heeft geadviseerd alle loszittende verbindingen romp-huid af te plakken met tape, natuurlijk niet ter versteviging maar als indicator of er beweging in zit. Alle tape die ik heb geplakt is geen mm verschoven! Ondanks dat we zo nu en dan een paaltje pakte. We waren ruim voor 18:00 uur bij het begin van de sluizentrap maar er werd niet meer geschut. Volgende schutting om 8:00 uur morgen. In de gids zou er geen enkele faciliteit "beneden" zijn dat bleek niet waar; nette wc's en douches en electra. Lekker douchen na een werkzame, enerverende en mooie dag. Met een gezellige Duitser naast ons hebben we ons prima vermaakt. Ook nog even een wandeling gemaakt, op foto de 7 trapensluis met helemaal onder Idefix,

Idefix nog beter in zicht:

Söderkoping

Dinsdag 11 juli

Het is bijtijds dat we vertrekken in een miezerig weer veel te koud. Pakken aan, wat is dit, dit hebben we in geen tijden meegemaakt. De lieftallige lockmisteres probeerde ons nog op te vrolijker met de melding dat dit typisch Zweeds is we beginnen met herfst maar voor 12 uur is het volop zomer. Ze wist dit keer heel precies te zijn om 10:35 uur zal het opklaren en achteraf heeft ze gelijk gekregen. Ze neemt de tijd met het schutten zodat iedereen kan wennen aan de gang van zaken en zei erbij dat dit alleen in deze sluis zal zijn en achteraf heeft ze weer gelijk gekregen. Wij in Nederland zijn gewend aan sluizen dit zijn de Scandinaviërs duidelijk niet, maar het ging heel goed. Het eerste stuk is geweldig qua scenery het kronkelt tussen de heuvels door dan de heuvel recht en dan weer links. Steeds kun je omhoog kijken maar ook omlaag. Alsof je met de auto over de weg rijdt. 3 sluisen tot Söderkoping een historisch dorp met veel oude kenmerken. We twijfelde of we om 12:00 uur al het "verdiende" om te stoppen. Maar waarom niet, het is een mooie plek om nader te bekijken, boodschappen doen was ook niet verkeerd. We liggen aan een kade met hekboei met iets verder weg van waar het druk is met dagjesmensen rondom de sluis. Het is een leuk plaatsje waar naast het Gotakanaal ook nog een riviertje doorheen loopt met een stadsplein met gemeentehuis en een stadsparkje met rozen nu wel in bloei (Blog Borgholm). We stonden echt versteld dat er om 12:00 uur een rij van wel 50 meter lang op straat staat van wachtende mensen voor een restaurant.

Bij diner avonds was deze rij zelfs nog langer. De stad verkent en naar het uitzichtpunt gelopen bijna stijl omhoog net naast het kanaal. Op de terugweg natuurlijk even aan de andere kant van het kanaal Idefix gespot.

De havens kent geen WiFi maar op het plein in de stad is een public hotspot van de gemeente. Ik moest nog foto's doorsturen naar Meindert dus ik zit om 23:00 op een bankje  op het plein met een iPad op schoot. Ik voelde me al een zwerver door deze tocht, maar nu ook nog een junk, op zoek naar een digitale shot. Het was een gezellige warme avond waarbij we eindelijk ontdooide Zweden naast ons hadden liggen. Niets tegen Zweden laat ik duidelijk zijn maar extrovert zijn ze zeker niet zeker niet naar vreemden. Wat opviel is dat we tot laat in short buiten kunnen zijn, bij zee is het een stuk frisser.

Mem

Maandag 10 juni

Dit wordt een normale werkdag  van 9:00 tot 18:00 uur, druk in de weer met regelen organiseren.  8 werven te pakken gekregen in een straal van 25 mijl. Allen met gelijk antwoord in augustus is er e.v.t. ruimte. Het is wel duidelijk ik kan het gebied hier wel groter maken maar het zijn allemaal kleine werfjes die allemaal het zelfde gaan zeggen. In de eerdere contacten met de expert had ik al voorgesteld door te varen maar Gothenburg (oostkust) via het Gotakanaal dit is binnenwater en dan wordt alleen gemotord . Hij vond echter dat de beste optie is het ter plaatse te herstellen. Die fase hebben we gehad, nu kwam ook voor de expert optie Gotakanaal in beeld. Alternatief zou zijn geweest nu naar huis en de boot achterlaten tot deze hersteld is en daarna de reis vervolgen. Hiervoor kiezen we niet om meerdere redenen: Arkösund is niet eenvoudig aan te reizen naar en van Nederland; we gaan de vakantieperiode opknippen dat was nu net niet de bedoeling van een sabbatical; er zijn afspraken gemaakt met het werk, het is nog steeds niet gezegd dat we een werf kunnen vinden in Gothenburg die redelijk snel de schade kan verhelpen we hebben nog niet vaardagen hiervoor beschikbaar. Om 2 uur kon een nieuwe start gemaakt worden van de tocht, we moesten beide echt schakelen naar een andere wereld. We gaan weer varen!! Na water tanken en de boot weer terugbrengen naar varen i.p.v. verhuizen op weg naar Mem, het begin van het Gotakanaal, een stukje van 18 mijl. We gaan het binnenland in, het water versmald zich heel langzaam maar het blijft mooi met leuke baaitjes waar boten voor anker liggen. De wind is gunstig, maar ja nu even niet zeilen. We komen om 17.45 uur aan en kunnen ons nog inchecken bij een jonge dame,  maar nu nog door de sluis, nee daar was we heel resoluut in. ’s Avonds nog wel de boor Gotakanaal proof gemaakt extra lijnen stootwillen blok voor geleiding voorlandvast naar schootlier. En natuurlijk even de wal op. Mem is “groot” doordat het in alle reisgidsen staat maar telt uiteindelijk maar een paar huizen. Morgen begint het nieuwe avontuur, met 58 sluizen en zoet water.

Arkösund (vervolg)

Vrijdag 7 juli – Zondag 9 juli

We liggen nu 3 dagen in Arkösund en dat is niet zonder reden. We noemde al dat we kriskras tussen de eilanden en rotsen hebben gevaren, echter we hebben 1 rots geraakt en dat was een flinke klap van 4,5 knoop direct naar 0 knopen dus een rots zonder talud. Op het eerste oog geen schade maar in de haven hebben we de hele boot grondig bekeken en hebben moeten constateren dat de twee spanten achter de kiel aan BB voor een deel zijn los gekomen van de huid. Hiervan het ik verslag gedaan aan de jachtexpert van de verzekering begeleid met foto’s. De conclusie van de expert was dat reparatie nodig is voordat de reis wordt voortgezet. Nu komt het lastige: vindt een werf die dit op korte termijn wil doen. Het is ons gelukt maar 1 van de weinige werven te benaderen, dit gezien het weekend.  Deze heeft de schade bekeken en wilde het uitvoeren voor een redelijke prijs en kon er meteen mee beginnen. Een lot uit de loterij!  Wauw! We moeten nog twee zaken regelen:  toestemming van de verzekeringmaatschappij en een onderkomen voor ons tijdens het uitvoeren van het werk wat begroot is op 6 dagen all-in. Dit oponthoud is nu nog op te vangen door hiervoor “niet vaardagen” in te zetten (zie voor dit begrip de blog Angso van 1 juli).

De verzekering heeft in een telefoongesprek toestemming gegeven voor de werkwijze. Nu nog de laatste hobbel: onderdak voor ons, je wilt niet leven in een boot waar polyester wordt  geslepen en polyesterdampen hangen. Vele opties hebben bedacht uiteindelijk kwamen op een blokhut op de plaatselijke camping vlak bij Arkösund en op 2 km van de werf waar de boot komt te liggen. Vandaag (zondag) bij de leuke gezinscamping aan het water langs geweest en helaas de blokhutten waren verzegd maar er is nog een kleine caravan beschikbaar. Direct hierop een optie genomen voor de komende week. “When a plans comes together!” en het is geen straf om in Arkösund te stranden. Natuurlijk direct aan de werf duidelijk gemaakt dat we de offerte accepteren. Nu komt het addertje onder het gras: de “plastic man”, degene die het werk gaat uitvoeren, is “ziek” geworden we moeten het maar proberen bij een andere werf.  Zucht…..

Terug bij af, morgen (maandag) verder op zoek naar een werf die het werk wil uitvoeren. We gaan meer loten regelen en hopen uiteindelijk op een prijs. 

Het zijn vreemde dagen, je bent de gehele dag in de weer met vragen en zoeken naar werven, verblijf en overleg met de expert. Gelukkig is onze haven mooi en prima gefaciliteerd. Het is geen parkeerplaats voor boten, maar kleinschalig met een mooie view rondom. Ellen heeft alle was kunnen weg werken (for free) met goed functionerende machines. Tussen het werk door toch nog kans gezien lopend en op de fiets de omgeving te verkennen. Prachtig zeker een plek om terug te keren.

Ärkosund

Donderdag 6 juli

Joke is vandaag jarig 💙 gefeliciteerd! Bij ons vertrek ging er iets mis. Bij het inhalen van het hekanker haalde ik alleen de lijn binnen en het anker bleef achter. De knop van de lijn aan ankerketting is los gekomen. Balen, eerst de boot voor anker gelegd in de beurt van het anker en nu het water in. De truc met de spiboom gaat niet lukken in bijna 7 meter diep water. Wel mijn wetsuit aangedaan, ik kan nu mijn duikcertificaat in de praktijk brengen. Na enkele pogingen het anker gevonden en met een lijn vastgezet met stootwil hieraan. Later het anker opgepikt bij het langsvaren.
Het plan is een anker plek te zoeken aan het begin van de scheer welke ons naar het Gotakanaal zal brengen. Het is een prachtige dag met veel zon en goede wind. De wind is in de beurt van eilanden wel veranderlijk en als het nodig is gaat de motor even aan.

Hier een overzicht van een stukje route waar je tussen de eilanden moet laveren.

Uiteindelijk kiezen we voor Ärkosund een geschikte ankerplek zou 6 mijl omvaren zijn en morgen weer terug. Een haven met douche en "stadsleven" trekt toch ook. Het is een goede haven met goede Wifi en voorzieningen. Direct de wal op voor een ommetje en boodschapjes. Na het eten nog een wandeling gemaakt de rest van de avond de blog bijgewerkt.

Aspö

woensdag 5 juni

Het leuke van de scheren is, is dat je leuke plaatsjes hebt maar ook hele mooie vrij liggen plekjes zijn, Dit laatste staat op het programma. We duiken de scheren weer in het komen langs tal van eilanden en de route gaat hier kriskras bij langs. Vanwege de veiligheid houden we ons grotendeel aan de betonde route.

We gaan liggen in het zuidelijke deel van Aspö in een natuur- en recreatiegebied. In de binnenste baai konden we geen geschikte plek vinden vanwege de dagjesmensen die op de verschillende rotsen zaten. Aan de buitenkant vonden we een plekje, Zweden die er al lagen hebben ons op een geschikt plek gewezen. Het anker houdt maar heb er niet heel veel vertrouwen in gezien de stenen die er liggen. Maar we hebben de wind op de kop en dit zal daar de hele nacht blijven. Een wandeling gemaakt door het gebied er leuk met bruggetjes tussen de verschillende eilanden en mooie picknick plaatsen weer met hout dat klaar ligt.

Trosa

Dinsdag 4 juli

We varen verder naar Trosa, een stadje wat wordt omschreven als idyllisch dat belooft wat! Een eenvoudige route en met de wind NW4 zou het een mooie zeildag kunnen worden. Maar helaas de zon laat zich niet veel zien en het is kouder dan de laatste dagen. We raken verwend! Op het laatste deel van de route nog een "wedstrijdje" gevaren met een Zweed. Hij was aan het halzen (voor de wind laveren) en wij voeren binnen de wind met de fok uitgeboomd. Hij liet toch iets sneller, maar met veel meer werk. Later hadden we alternatieve routes te kiezen onder en boven eilandjes langs toen gingen wij weer sneller. Op een gegeven moment sloeg hij af, toch leuk even zo op het scherpst van de snede te varen. In Trosa boodschappen gedaan en het dorpje verkent. Het riviertje door de stad met aan beide zijde huizen doet bijna Hollands aan.

Norrvik (nabij Södertälje)

Maandag 3 juli

'Achterom" Stockholm betekent dat we  het zoete water op gaan naar de Mälaren dit is een omvangrijk meren gebied ten westen van Stockholm. We varen door de stad en nemen enkele bruggen en een sluis. Alleen voor de eerste brug moesten we een uur wachten, deze opent zich maar 1 keer in de 2 uur.

Na een heel klein stukje over de Mälaren te hebben gevaren, komen we aan in Södertälje. Hier is de tweede sluis welke ons weer naar zout water brengt, hier zaken we 50 cm. We schrokken van het sluisgeld: 180 knopen (± € 18). Het moet niet gekker worden, als ze dit in Nederland willen doen ontstaan grote protesten. Na Södertälje zitten we weer in uitloper van het scherengebied. Het is best mooi, het land is veel hoger als in het scherengebied zelf en je hebt ook doorkijkjes op weilanden en akkerbouw. Na Södertälje vinden we een mooie ankerplek in Norrviken. Nog wel even zoeken naar een geschikte plek tegen een rots, of het is te ondiep of er zijn geen mogelijkheden lijnen te bevestigen. Uiteindelijk vinden we een plek met welleswaar dwars wind maar verder alles oké. Nog even een wandeling gemaakt over het terrein wat een afgeschermd natuur gebied blijkt te zijn met picknick plaatsen en vuurplaatsen met klaarliggend hout!

Ik wil nog een ander punt noemen. Onderweg komen we eilanden tegen deze zijn klein en vaak ook iets afgelegen welke geheel in het wit is uitgevoerd, dus ook de bomen. Iemand met overtollige sneeuwspuitbussen is hier bezig geweest, of de bomen zijn gewoon van origine wit. Het is een spookachtig geheel wie het weet mag het zeggen. Niet zo'n goede foto we waren er al voorbij en de foto is met telelens genomen.

Stockholm 2

Zaterdag 1 juli

Ellen is jarig en dat gaan we vieren, nog net geen ontbijt op bed maar het scheelde niet veel. We hebben best nog wel een wensenlijstje nu we in Stockholm zijn, eigenlijk is de stad te leuk om enkele dagen te bezoeken, maar we proberen het maximale uit te halen. Door een "schitterend" ongeluk meer dan 300 jaar geleden is een schip in nieuw staat goed geconserveerd geweest: de Vasa. Schitterend omdat nu een schip getoond kan worden met al zijn historie. Niet als replica maar gewoon echt (98% als we de brochure mogen geloven). Tragisch omdat toen vele drenkelingen zijn te betreuren en Zweden een behoorlijke deuk in zijn imago opliep. Het museum geheel hieraan gewijd is wat je van een modern museum mag verwachten zit gewoon goed in elkaar, We verblijven er ruim 4 uur en zijn onder de indruk.

De rest van de middag de blog afgemaakt. Nog wel op de fiets op zoek geweest naar de staats slijterij voor enkele wijntjes. Googlemaps stuurde me eerst naar het hoofdkantoor in de stad, niet erg ik kwam allerlei attracties tegen van een hip-hop groep met stunts tot een Afrikaanse zang/dans groep eindelijk in een kelder van een super de luxe winkel cntrum in de kelder de winkel gevonden, groot asociaal groot. De eerste wijntjes die ik zag waren 2000 kronen ~ € 200 een slobber wijntje van de AppieHappy kon ik niet vinden, na enig zoeken toch een Merlot wijntje kunnen vinden in plastiek fles. 's avonds nog een fietstocht kriskras door de stad gemaakt.

zondag 2 juli
Er is zo veel te zien maar wat opviel was het Skansen (museum) themapark. Hierin zijn vele karakteristieke gebouwen uit geheel Zweden heen gebracht door een man die hier voor 1900 al mee is begonnen en later is uitgebouwd tot een grote verzameling gebouwen met elk een eigen verhaal, veel van de gebouwen heeft een gastvrouw/man, in bijpassende klederdracht, die graag uitleg geeft over het gebouw de mensen die er gewoond hebben en de gebruiken van toen. Ik kan ieder aanraden dit park te bezoeken het is het geld meer dan waard! We zijn moe maar voldaan van de 5 uur durende bezoek aan het park. Hier een paar indrukken veel de weinig voor een volledig beeld!

De haven ligt heel centraal voor de stad maar ook voor het buitengebied  "Djurgarden", op het eind van de middag maken we nog een fietstocht hier doorheen en bezoeken we een Orangerie en slot Rosendals.  's avonds krijgen we geluiden van het concert van Elton John. Naast de jachthaven is een pretpark waar je normaal gillende mensen hoort maar nu Elton John live. Ik moet zeggen hij doet het nog goed voor een seniorpashouder! Morgen verlaten we Stockholm en gaan "achterlangs" weer terug naar de scheren.

Stockholm

Vrijdag 30 juni

We gaan naar een volgende milestone Stockholm. We zijn voor 8 uur al weg voor een tocht van 31 mijl en op iedere boot aan de steiger is het nog stil. De wind voorspelling is NO 6-7 waar we liggen was het niet te merken maar op het moment dat we de scheer invoeren was het wel duidelijk: dit wordt alleen een kleine Genua. We maken 7+ knopen maar omdat het recht voor de wind is moeten we alert blijven, met het "vol slaan" komen grote krachten op het tuig. We passeren grote ferry's welke op weg zijn maar Finland. Voor Vaxhol gaan we verder op de motor, we moeten tussen de eilanden door en dat zou continue gijpen worden en met deze wind is dit niet veilig. We komen langs het fort van Vaxholm.

Voor Stockholm kan de Genua er weer bij, krijgen hier even later wel spijt van. Het ging hard waaien door een bui! Het was met deze wind niet mogelijk de Genua in te rollen zo hard ging het, ik schat 8-9 bft. Dit zijn momenten die je liever niet meemaakt, ook een andere boot had problemen. Door naar de wal te varen en iets van beschutting op te zoeken is het mogelijk met veel kracht toch de Genua weg te draaien. Bij de aanloop van de Vasa-marina in Stockholm is de wind nog steeds hard, zo gaan we niet de haven binnen. We vinden een oppertje voor de haven. Na overleg met de havenmeester kregen we een eenvoudig aan te varen steiger met achter ankerboei in de luwte van bomen. 's middags gaan we op de fiets naar de Gamle Stan (oude stadscentrum). Stockholm heeft heel veel sfeer ook de oude stad is prachtig. Een supermarkt was snel gevonden maar de Systembolaget (staats drankwinkel) ging heel lastig en is ons niet gelukt.

Angso

Donderdag 29 juni

We komen in een fase van de tocht dat w knopen door moeten hakken: hoe gaan we verder. Voor aanvang van de tocht heb ik een mogelijke route uitgezet. Op basis van de route heb ik dagtrajecten uitgezet welke haalbaar en gewenst zijn. hierbij kwam ik op ~45 vaardagen er zijn ~90 dagen beschikbaar geeft 45 niet vaardagen. Deze laatste dagen geeft flexibiliteit en mogelijkheid andere dingen te toen. ~45 dagen lijkt veel je zou ook kunnen zeggen dan kun je ook vee
l verder varen. Dit willen we bewust niet, het moet geen expeditie of prestatietocht worden! Niet vaar dagen kunnen worden ingevuld door aan de wal te blijven liggen extra bestemmingen aan te doen of trajecten in tweeën te knippen. De intentie is de niet vaardagen in te zetten op die plekken waar we nog niet zijn geweest echter is geen doel op zich. Finland ligt binnen handbereik we kiezen er toch voor om vanaf hier rustig terug te gaan. We hebben nog een saldo van 20 niet vaardagen in de pocket. De volgende route zal ons richting Stockholm brengen, we vinden een eiland welke al sinds 1906 onder bescherming staat en wordt aangeprezen in de Duitse gids. De tocht is kort 18 mijl en met NO 4 er naar toe. Wie had kunnen vermoeden dat de wind na lange tijd W-NW te zijn geweest vandaag weer gunstig is? We vertrekken 8 uur en komen eind van de ochtend aan. Je mag er maar een dag liggen en het is hier altijd druk aan de passanten steiger volgens de gids vandaag dat we vroeg wilde aankomen. Er lagen 3 boten in de middag kwamen er nog 5 bij en toen was het ook vol. "Off grid" liggen was er dus vandaag niet bij.

Het eiland is een plaatje en gaan direct op expeditie we willen een flinke wandeling maken. Dit leid ons door een vallei, mooie baaien en dicht heel oud bos, we maken het ons niet gemakkelijk dus gaan ook voor de gemarkeerde routes over padjes. Het is werkelijk mooi., met name door de heel oude bomen en gras velden geheel bedekt met paarse gele en witte bloemetjes

foto vanuit het infocentrum (onbemand) met expositie en tafels met banken en een haardkachel.

. 

Rödlöga

Dinsdag  27 juni

Omdat Sandhamn niet dat had (behalve dan de lounge ruimte) gaan we vandaag verder. Als je over de kaart gebogen en met de gidsen van Oostelijke Oostzee (Vleut) en Sudkuste & Ostkuste Schweden (Claussen) erbij zoekende naar een leuke route en overnachtingsplaats zijn er veel mogelijkheden en elke keer maak ik hier weer een studie van. Voor de volgende halte plaats had ik weinig bedenktijd nodig! Ellen en ik hebben in de weken van deze tocht alle boeken gelezen van  Cilla & Rolf Borjlind (met dank aan Karin Zwart. Springvloed is dit voorjaar in een TV-serie uitgezonden. Andere boeken zijn Wiegelied, Zwarte dageraad en De derde stem stuk voor stuk aanraders. Een van de hoofdrollen is weggelegd voor Tom Stilton en deze woont op……. : Rödlöga, een eiland in het noordelijke deel van de Zweedse scheren. In de boeken is het eiland regelmatig decor voor actie en bespiegeling. Het eiland ligt een eindje uit de kust, dus in de buitenscheren, dit willen we ook graag beleven weer even op meer openwater varen. Wel open maar lang niet overal bevaarbaar, het gebied kent vele onderwaterrotsen  nauwkeurig navigeren is geboden. Het is een korte tocht van 23 mijl, eerst een weg zoekend tussen diverse eilanden zonder een gemarkeerde vaargeul, daarna konden we de Rödlögaleden (vaargeul) oppikken. De gids had wel een goede ankerplek voor ons aangegeven  aan de noordzijde van het eiland, het eiland wordt doorklift door een “canalen” een scheer. We durfden het niet aan deze te pakken, daar geen waterdiepten op de kaart waren aangegeven, helaas.

Woensdag 28 juni

’s morgens bij de koffie hebben we uitzicht vanuit de kuip op enkele hutjes aan de overkant. Hier zag ik een oude baas met hout sjouwen van de stijger naar zijn hutje welke net eerder door een waterbode daar was afgeleverd. De man liep langzaam en gebogen. Ik denk ik ga deze man even helpen, dit gaat de man op deze wijze de hele dag bezighouden. De hulp werd zeer gewaardeerd, helaas sprak de man alleen Zweeds dus een praatje zat er niet in. In een uurtje was al het materiaal van de steiger en bij zijn hut even verderop.

Na het tweede bakkie koffie naar de overkant het eiland op voor een verkenning. Duidelijk werd wel dat het verkeer over het eiland via het water gaat. Op het eiland zijn alleen smalle wandelpaden. Wel heel avontuurlijk je weg hier te vinden. Er is een heuse supermarkt en een cafe op het eiland. In de winkel koffiemelk en een lekkere koek gescored. Op het terras een koffie met een taartje.

Er is natuurlijk nog veel meer te zien, aan de hand van een fotootje van een plaatje met wandelroutes zijn we de rode route gaan lopen aangegeven met rode lintjes in de bomen. Een spannende tocht langs de zuidelijke kant van het eiland, met mooie uitzichtpunten en besloten dalletjes. Bijna dat we bij de “canalen” waren was de route geblokkeerd door drassige begroeiing in een baai, er zat niets anders op een alternatieve route te nemen. We kwamen na een tijdje weer bij het begin punt uit van de route, toch willen we bij de canalen komen na weer 5 km lopen waren we er wel klaar mee we keren om en gaan naar de boot.