Farosund (Gotland)

Maandag 19 juni   

Het plan is door te varen om het hoekje van Gotland en naar de Sund te gaan tussen Gotland en Faro naar het  Farosund. Het eiland Faro is bekend als vakantie bestemming voor Zweden en schijnt mooi te zijn, dat willen we graag zien. Een tocht van 25 mijl met ruime en voor de windse koersen, gevaren we met grootzeil en uitgeboomde genua onder een stralende zon. Op een gegeven moment was de wind afgenomen en alles klapperde door de achterin komende golven. Gelukkig duurde dit maar even, wel een bulletallie gezet om de giek te fixeren.  Je hebt mooie kusten van middel hoge krijt rotsen en diep in zee stekende rots formaties (afstand houden!). Het lijkt wel uitgestorven, we hebben net voor de haven de enige boot gezien op de gehele tocht. In de Sund ontdekte we een behoorlijke stroom mee van 1,5 tot 2 mijl, het leek bijna wadvaren. Na aankomst een fietsroute gedaan van een route beschrijving welke we vonden in een folder kast langs de weg. De route bracht ons rond het schiereiland Bungenas, prachtige natuur met mooie doorkijkjes naar zee en een oude kalksteen afgraving met meertje. Aan het eind van de landtong is een “organische dorp” zoals de havenmeester het noemde.  Wat ik heb gezien zijn alleen architectonische  eco woningen  Al met al wel heel bijzonder. Nog  naar de bibliotheek gefietst om te kijken of ze Wifi hebben maar helaas deze was dicht en buiten geen wifi op kunnen pakken. 

Dinsdag 20 juni

Omdat de wind toch 5 NW en tegen is en we Faro nog niet hebben gezien gaan we met de fiets naar Faro. Eerst ons laten overzetten met de gratis pont. Omdat we geen kaart hebben en niet langs de grote weg wilde fietsen hebben we gekozen voor de fietsroute “Gotlands Leden” deze zal ons toch wel langs de leuke plekjes lijden. Na een mooie tocht kwamen we na zo’n 20 km uit bij het stadje Faro. Het eiland straalt rust uit is idyllisch en heeft een mooie natuur met voor het eiland  karakteristieke  schaapskooien met hooidaken. Na een pauze in het stadje Faro toch maar via de grote weg terug naar de( veer)boot. Elke ander alternatieve route zou op zijn minst nog een 20 km zijn.

Enkele dagen geleden merkte we dat de windex (windvaantje) bleef hangen tegen de marifoonantenne, later zagen we dat de marifoonantenne heen en weer bewoog, deze zat dus los van zijn beugel, vreemd want enkele weken geleden heb ik toen de mast op de wal lag het zaakje extra vastgedraaid. Er zat niets anders op dan de mast in te gaan om de antenne vast te zetten. Een expeditie waarbij ik me zelf omhoog trek met een talie en Ellen met de grootzeilval mij ondersteunt en borgt